Dopłata za siódmego syna

Jak zmieścić milion w portfelu? Można tam włożyć np. dwie monety po pół miliona... Mam na myśli numizmaty, których cena zależy tylko od ich wartości symbolicznej, urody, stanu i rzadkości.

Na tym rynku stale wypływają obiekty, na widok których laik przeciera oczy. Na przykład na czerwcowej aukcji Antykwariatu Numizmatycznego Michał Niemczyk będą złote monety NBP z 1990 roku o nominale pół miliona. Żeby mieć milion w portfelu wystarczą dwie takie monety.

Ten rynek kwitnie. Dlaczego? Moim zdaniem dlatego, że kolekcjonerstwo numizmatów ma u nas bogatą tradycję. Jest czym handlować, ponieważ są zbiory z czasów PRL. Na przykład antykwariat Niemczyka pozyskał tak bogaty zbiór zabytkowych monet, że został on z konieczności podzielony na sześć aukcji...

Kolekcjonerzy wiedzą

Przede wszystkim na rynku numizmatów panuje wysoka kultura kolekcjonerska. W kolejnych pokoleniach są fachowi (!) kolekcjonerzy. Oni są podmiotem transakcji. Oni wzrastali w atmosferze fachowości. Wiedza ma dla nich podstawowe znaczenie. Kolekcjonerzy numizmatów wiedzą, które ceny są stabilne. Wiedzą, które monety dziś są tylko modne i nie jest pewne, że będą cenione jutro.

Na licytacjach numizmatów fachowa literatura jest stałym towarem i osiąga niebotyczne ceny. Na przykład na ostatniej aukcji Antykwariatu Michał Niemczyk ważny katalog monet osiągnął cenę 4,6 tys. zł przy cenie wywoławczej 100 zł. Jeśli ktoś nie jest fachowcem powinien konsultować zakup. Sygnalizuję aukcje z wyprzedzeniem, żeby można było w porę dotrzeć do niezależnych źródeł informacji.

Kolekcjonerzy numizmatów tradycyjnie doskonalą zbiory. Poszukują idealnych egzemplarzy, sprzedają te w gorszym stanie. Jest wielki ruch na rynku.

Takich tradycji nie ma na krajowym rynku obrazów. W stolicy znam jednego kolekcjonera obrazów w drugim pokoleniu. Na co dzień spotykam tłumy kolekcjonerów monet w trzecim pokoleniu. I to jest moja prognoza dla rynku.

Wszystko już było. Historia lubi się powtarzać. Dziś państwo szuka instrumentów finansowych, żeby zwiększyć dzietność Polaków.

Nikt już nie pamięta, że za sanacji skutecznie radzono sobie z tym problemem.

Parę dni temu na aukcji Sopockiego Domu Aukcyjnego (www.sda.pl) spadła z licytacji przedwojenna książeczka oszczędnościowa PKO wraz ze skarbonką. To prezent, jaki prezydent Mościcki ofiarował swojemu chrześniakowi.

Obowiązywał dekret, na podstawie którego prezydent RP zostawał ojcem chrzestnym siódmego z rzędu syna w rodzinie. Dawał dziecku w prezencie książeczkę z wkładem 50 zł. Syn miał na imię Ignacy. Na uroczystości chrztu obowiązkowo obecny był biskup. Dziś to gotowy wzór do naśladowania!

Dlaczego historyczna pamiątka spadła z licytacji? Cena wywoławcza (3,4 tys. zł) była za wysoka. W zestawie cenna jest przede wszystkim książeczka. Na aukcjach bibliofilskich takie dokumenty mają radykalnie niższe ceny.

Inne pamiątki historyczno-patriotyczne na sopockiej aukcji osiągnęły dobre ceny. Niezmiennie ostro licytujemy polskie międzywojenne szable. Nic dziwnego, przecież każdy z nas miał wśród przodków kawalerzystę. Wystarczy, że powiesimy szable na ścianie mieszkania i czujemy się jak rycerze.

Z katalogowego opisu wynika, że przed wojną nasi kawalerzyści mieli na wyposażeniu nawet szaszki. To szable, które dawno temu wymyślono w Mongolii. Nie mają jelca. Są genialnie wywarzone. Nie służyły do fechtunku, tylko do zadawania decydującego ciosu. Jeździec szaszką odrąbywał głowę i ramię przeciwnika.

Na lokatę nadają się tylko szable regulaminowe. A więc zgodne z urzędowym wzorem. Nie kupujemy składaków, czyli szabli zmontowanych dziś przez handlarzy z różnych obcych elementów. Nie opłaca się nic kupować od pokątnych handlarzy.

Polskie pamiątki historyczno-patriotyczne to pewna lokata. Trudno sobie wyobrazić, że przestaniemy otaczać kultem Piłsudskiego. Na aukcjach zawsze świetnie sprzedają się wizerunki Marszałka. Tym razem znakomicie sprzedano portret z 1922 roku autorstwa Apoloniusza Kędzierskiego.

Przybito młotkiem 98 tys. zł przy wysokiej cenie startowej 60 tys. zł. Nie jest to nawet portret malowany z modela. Kędzierski sporządził wizerunek na podstawie oficjalnego zdjęcia wodza.