Powłoka lakiernicza została odświeżona z największą dbałością. W tym efektowym i kontrastowym zestawieniu kolorystycznym auto robi naprawdę doskonałe wrażenie.
Zadebiutował w 1957 roku. W powojennej Europie trzeba było małych, niedrogich, a przez to masowych samochodów, stąd sukcesy VW garbusa, citroena 2CV, mini czy właśnie „pięćsetki". Co prawda Fiat miał już od dwóch lat w ofercie zbliżony model 600, ale zdecydował się wprowadzić coś jeszcze mniejszego.
Karoserię mierzącego niespełna 3 metry auta zaprojektował Dante Giacosa. Spodobało się tak bardzo i mimo niewielkich wymiarów okazało tak praktyczne i popularne (wymarzone na wąskie uliczki włoskich miasteczek), że produkowano je aż 18 lat, do roku 1975. W tym czasie model przeszedł trzy face liftingi, ale bez większych ingerencji w konstrukcję.
Najpoważniejsza miała miejsce w 1965 roku, gdy w otwieranych dotąd „pod wiatr" drzwiach przeniesiono zawiasy z tylnego słupka na przedni. Dwucylindrowy silnik chłodzony powietrzem, o pojemności 500 cm sześc. (stąd nazwa), umieszczono z tyłu, ale napęd był przekazywany na tylną oś. Moc stopniowo rosła od 13,5 KM w pierwszej wersji do 17,5–18 KM w późniejszych. Wersja Sport miała nawet 21 KM mocy. Do podstawowego wyposażenia należał rolldach, stopniowo unowocześniano wnętrze auta i dodawano coraz więcej elementów poprawiających komfort podróżowania. Występowały również edycje sportowe modyfikowane przez firmy Abarth czy Giannini. Oferowano także nadwozie kombi ochrzczone Giardineria czy stosunkowo rzadkie Jolly Ghia z materiałowym dachem i bez drzwi. Następcą Fiata 500 został, jakże dobrze nam znany, model 126, który nad Wisłą był po prostu Maluchem.
