Surowce rolne przykuwają uwagę w styczniu

Pierwsze dwie dekady stycznia obfitowały w istotne wydarzenia – najważniejszymi wydają się wygrana demokratów w wyborach uzupełniających do Senatu w Georgii oraz rewizja oczekiwań co do tempa wygasania pandemii w I kwartale, po części wywołana nowymi, bardziej agresywnymi mutacjami wirusa w Europie i Ameryce Łacińskiej.

Z perspektywy głównych rynków akcji można mieć wrażenie, że wydarzyło się niewiele, S&P 500 i główne rynki europejskie znajdują się na poziomach z początku roku.

Optymizm na Wall Street został zatrzymany przede wszystkim przez wystromienie krzywej rentowności w USA, oczekiwane przez zarządzających długiem, ale w pierwszych dniach roku niezwykle gwałtowne. Choć ten proces w ubiegłym tygodniu wyhamował, po części z uwagi na zawahanie rynków akcji, 5-letnie oczekiwania inflacyjne znajdują się na poziomie 2,1 proc., najwyższym od 2018 r. W ciągu ostatniego miesiąca wartość indeksu CRB wzrosła o 7,5 proc., wyraźnie więcej niż główne rynki akcji, i stanowi obok dobrych danych z Chin najważniejszy czynnik odpowiadający za styczniowy outperformance rynków wschodzących.

Co ważne, trend, który na rodzimym parkiecie jest bardzo widoczny w kontekście notowań takich spółek jak KGHM czy JSW, nie dotyczy bynajmniej tylko surowców przemysłowych. To wzrost cen zbóż przyciągał w ubiegłym tygodniu najwięcej uwagi. Oficjalne dane z Chin za ubiegły rok wskazują, że import kukurydzy (11,3 mln ton vs. planowe 7,2 mln ton) drastycznie wyprzedził roczne cele. Na głównych surowcach rolnych (także pszenica czy wieprzowina) roczne dynamiki są trzycyfrowe, import sorgo wzrósł o 478 proc. r./r. Te dynamiki wskazują, że trudno mówić o spekulacyjnym ruchu w górę.

Niezależnie od oficjalnych wskazań CPI gwałtownie drożejąca żywność tworzy szereg ryzyk politycznych, szczególnie w uboższych krajach – wielu ekonomistów łączy jej zachowanie z arabską wiosną na początku ubiegłej dekady. Ma ona także duży wpływ na oczekiwania inflacyjne i związane z nimi decyzje zakupowe. Oczywiście ceny musiałyby zapewne jeszcze znacznie wzrosnąć, by można było mówić o poważnych negatywnych skutkach, ale generalne przekonanie środowiska finansowego, że inflacja jest niewielkim ryzykiem na 2021 r., może stanąć szybko pod dużym znakiem zapytania. Wprawdzie FOMC na pewno będzie uspokajać rynek jeszcze przez dłuższy czas, ale dalsze niespodzianki mogą wywołać poważną zmianę przewidywań co do kierunku polityki monetarnej w 2022 r.