Złoto w korekcie. O jego losach zdecyduje polityka Fedu

Notowania złota zniżkują za sprawą obaw, że ścieżka kształtowania się stóp amerykańskiego banku centralnego będzie przebiegać wyżej. Jednak szanse na utrzymanie długoterminowej tendencji wzrostowej są spore.

Zapoczątkowane jesienią odbicie cen złota napotkało na najpoważniejszą jak do tej pory przeszkodę. Od wrześniowego dołka notowania kruszcu poszły w górę o 21 proc. Jednak korekta napędzana przez bardzo dobre dane z amerykańskiego rynku pracy, jastrzębią retorykę przedstawicieli Fedu i związane z tym umocnienie dolara sprowadziła je w dół o prawie 4 proc.

W styczniu poza rolnictwem w USA przybyło trzy razy więcej nowych etatów od prognoz, na co rynek zareagował ponownym obstawianiem znacznie dalej idącego zaostrzenia polityki Fedu. W przeciwieństwie chociażby do akcji złoto nie przynosi dodatkowego dochodu, więc wyższe stopy oznaczają, że dla inwestorów traci ono atrakcyjność na tle innych lokat kapitału.

Stopy kluczem dla złota

Ponieważ szef banku Jerome Powell już wcześniej wskazywał na rynek pracy jako na źródło presji inflacyjnej, to po piątkowej publikacji danych do oczekiwań rynkowych szybko dodano jeszcze jedną, sięgającą 25 punktów, podwyżkę stóp. Ubiegłotygodniowa, 25-punktowa była zgodna z oczekiwaniami. Jednak od czasu jej ogłoszenia kilku decydentów podkreśliło, że mimo pewnego obniżenia inflacji Fed musi kontynuować zdecydowane działania.

– Musimy dojść do odpowiedniej skali zaostrzenia polityki. Aby być pewnym, że inflacja wróci do 2 proc., restrykcyjne podejście trzeba będzie utrzymać przez kilka lat – oceniał prezes nowojorskiego Fedu John Williams.

Zdaniem Jeffa Wenigera, szefa strategii rynku akcji w towarzystwie WisdomTree Asset Management, pogorszenie nastawienia inwestorów do złota nie będzie trwałe. Jak oceniał, jeśli Fed wreszcie przejdzie do łagodzenia polityki, pojawią się szanse na kolejną falę zwyżek cen. Wbrew powszechnie panującej opinii notowania kruszcu mogą zyskiwać w otoczeniu spadającej inflacji, bo kluczowe dla niego są tylko stopy procentowe.

Co z popytem przemysłowym?

Mateusz Namysł, zarządzający portfelami w Santander Bank Polska, podkreśla, że notowania złota będą uzależnione od tego, w którą stronę podąży dolar. Jego powrót do umocnienia (co działoby się w przypadku nasilania się oczekiwań podwyżek stóp Fedu) sprawiłby, że ceny kruszcu pozostaną pod presją. Negatywnie na ocenę perspektyw wpływa nie tylko dalsze zaostrzanie polityki pieniężnej Fedu i EBC, który od marca ma przejść do zmniejszania bilansu. Jednocześnie utrzymuje się tendencja spadkowa wykorzystania złota w przemyśle czy usługach (np. w stomatologii).

– Zmniejszone zapotrzebowanie ze strony przemysłu ogranicza praktyczne wykorzystanie złota, a zatem może przełożyć się na większą zmienność jego notowań. Wszystko dlatego, że oznacza wzrost znaczenia inwestycyjnego popytu na złoto, a ten ostatni bywa bardziej zmienny niż popyt przemysłowy – tłumaczy specjalista.

Z drugiej strony notowania wspierać powinny wciąż ujemne realne stopy procentowe, a także popyt na złoto ze strony banków centralnych i napięcia geopolityczne. Według World Gold Council w ubiegłym roku instytucje zwiększyły popyt na złoto w porównaniu z 2021 r. o prawie 700 ton, a ta tendencja może się utrzymywać. Napięcia geopolityczne nie ograniczają się do skutków rosyjskiej agresji przeciwko Ukrainie, ale obejmują sytuację na Bliskim Wschodzie oraz tarcia na linii Chiny–USA.

– W razie nasilania się obaw o sytuację geopolityczną część inwestorów może uciekać do złota – przewiduje Namysł.

Tymczasem na ryzyko kilkumiesięcznej korekty w notowaniach złota wskazuje analiza techniczna. Kurs może przetestować dolne ograniczenie kanału, który można wpisać w kształt wykresu za ostatnie dwie dekady. W dłuższym terminie jednak perspektywy raczej należy ocenić pozytywnie, bo scenariuszem bazowym pozostaje utrzymanie się notowań wewnątrz formacji.