Ryzyko strat w przypadku obligacji strukturyzowanych jest ograniczone, ponieważ konstrukcja tego instrumentu zakłada ochronę kapitału. Polega to na tym, że w dniu zapadalności instrumentu, czyli na koniec czasu trwania inwestycji, inwestor otrzymuje kwotę, która była określona jednoznacznie w prospekcie emisyjnym. Może to być 100 proc. zainwestowanej kwoty. Może to być kwota nieco mniejsza niż początkowo zainwestowana, np. 90 proc. Gwarancja ochrony kapitału odbywa się kosztem potencjalnych zysków, które w najlepszym przypadku mogą się okazać niewiele wyższe niż zysk z lokaty bankowej. Nierzadko inwestorzy otrzymują jedynie zwrot zainwestowanej kwoty, ponieważ zysk jest uzależniony od zmian instrumentu bazowego. Jednak z uwagi na ryzyko jego wpływ na wynik „struktury" jest ograniczony. Szerszą grupę wśród struktur dostępnych na GPW stanowią instrumenty bez ochrony kapitału, które emitowane są w formie certyfikatów strukturyzowanych. Brak ochrony zainwestowanego kapitału rekompensowany jest możliwością uzyskania znacznie wyższej stopy zwrotu, choć jest to opcja dla bardziej doświadczonych inwestorów. Potencjalne zyski i straty są jedynie ograniczone wartością zainwestowanego kapitału. Wynika to z faktu, że cena certyfikatu naśladuje zmianę ceny instrumentu bazowego, np. indeksu giełdowego, kursu akcji, cen surowców, co przekłada się na wysoką zmienność notowań podstawowego instrumentu.
Czym różnią się notowane na giełdzie obligacje od certyfikatów strukturyzowanych?
Produkty strukturyzowane notowane na warszawskiej giełdzie bazują zarówno na bezpiecznych, jak i ryzykownych strategiach osiągania zysków.
