Kagi, czyli klucz do analizy

Kagi to kolejny wywodzący się z Japonii rodzaj wykresu, który pozwala uchwycić to, co niekiedy trudno zauważyć na tradycyjnych wykresach. Celem nadrzędnym jest tu odzwierciedlenie panującego w notowaniach trendu i wyeliminowanie "szumu" płynącego z przypadkowych wahań kursów.

Niezależnie od swego rodowodu, wykresy kagi (co po japońsku oznacza "klucz" lub "zamek do drzwi") zaliczają się do szerszej grupy wykresów zwanych po angielsku "swing charts" (dosłownie "huśtającymi się", "kołyszącymi się"). Ich cechą wspólną jest kształt - na wykresie widać łamaną, na którą składają się pionowe linie połączone krótkimi poziomymi odcinkami. Jedną z alternatywnych metod rysowania swing charts jest technika Ganna (w analizie technicznej znanego głównie z poszukiwania geometrycznych zależności w notowaniach).

Z omówionymi w poprzednich odcinkach wykresami punktowo-symbolicznymi ("kółko i krzyżyk") i metodą przełamania trzech linii łączy wykresy kagi przede wszystkim drugorzędna rola czasu. Rysowania wykresu nie rozpoczyna się od naniesienia wartości na oś czasu, wręcz przeciwnie - najpierw odwzorowuje się zmiany notowań według poniższych zasad.

Pierwsza cena zamknięcia w założonym przedziale czasu to "cena początkowa" na wykresie kagi. Na kolejnych sesjach po-równujemy kursy zamknięcia właśnie do ceny początkowej. Jeżeli dzisiejsza cena zamknięcia jest wyższa lub równa cenie początkowej, wówczas rysujemy grubą linię od ceny początkowej do poziomu aktualnego kursu zamknięcia. Jeżeli natomiast dzisiejsza cena zamknięcia jest niższa lub równa cenie początkowej, rysujemy cienką linię od ceny początkowej do nowego kursu zamknięcia.

Później porównujemy ceny zamknięcia z minimum lub maksimum poprzedniej linii kagi:

l Jeżeli kurs porusza się w tym samym kierunku, co linia kagi, wydłużamy ją.

l Jeżeli kurs porusza się w przeciwnym kierunku przynajmniej o parametr odwrócenia, wówczas rysujemy krótką poziomą linię do następnej kolumny, a następnie nową pionową linię prowadzącą do nowej ceny zamknięcia.

l Jeżeli kurs zmienił się w kierunku przeciwnym do dotychczasowej linii, ale o wartość mniejszą, niż wynosi parametr odwrócenia, wtedy nie rysujemy żadnych linii.

l Kiedy cienka linia kagi wzrośnie powyżej poprzedniego maksimum na wykresie, wówczas linia staje się pogrubiona. Analogicznie, kiedy pogrubiona linia spadnie poniżej poprzedniego minimum, rysujemy cienką linię.

Podobnie jak w przypadku metody przełamania trzech linii, także i tutaj istnieje parametr odwrócenia. Może on mieć zarówno wartości procentowe, jak i punktowe. Zmiana tego parametru pozwala manipulować ilością danych na wykresie i odpowiednio zwiększać lub zmniejszać liczbę sygnałów. Duży parametr odwrócenia pozwala z jednej strony wykorzystywać dłuższe trendy, ale z drugiej strony ceną za to jest opóźniona realizacja zysków. Jako "standardową" przyjmuje się wartość parametru równą 3%.

Interpretacja wykresów kagi jest dość prosta. Seria pogrubionych linii oznacza, że popyt przewyższa podaż, natomiast seria cienkich linii sygnalizuje przewagę sprzedających. Występujące na przemian grube i cienkie linie to oznaka równowagi sił i trendu bocznego. Podstawowa metoda spekulowania na podstawie wykresów kagi to kupowanie, gdy cienka linia przechodzi w pogrubioną (sygnał kupna) oraz sprzedawanie (otwieranie krótkiej pozycji), gdy pogrubiona linia przechodzi w cienką.

Ważne jest też położenie kolejnych skrajnych punktów. Seria coraz wyżej położonych szczytów oznacza trend wzrostowy, seria zaś coraz niżej położonych dołków to tendencja spadkowa. Kiedy z kolei w czasie zwyżki kolejny szczyt będzie położony poniżej poprzedniego (patrz wykres WIG20), jest to sygnał ostrzegawczy - kupujący zaczynają stopniowo tracić przewagę i prawdopodobnie zbliża się korekta. Nie jest to dobry moment na kupowanie. Ogólnie przyjmuje się też, że po serii ośmiu do dziesięciu kolejnych wyżej położonych szczytów istnieje bardzo duże ryzyko korekty spadkowej.Wykresy kagi można stosować jako samodzielne narzędzie lub w połączeniu z innymi metodami analizy technicznej. Sposobów może być wiele. Można tu np. rysować tradycyjne linie trendu lub stosować metody analizy niezależne od upływu czasu (np. poziomy zniesień Fibonacciego). Można też traktować kagi jako wskazówkę co do tego, w jakim trendzie porusza się rynek, a decyzje otwarcia lub zamknięcia pozycji podejmować w oparciu o inne sygnały w ramach tego trendu. Jeszcze inne podejście to stosowanie kagi np. jako wskazówki tylko na potrzeby zamykania (ale już nie do otwierania) pozycji.