Pytania do warszawskiego daytradera

Dlaczego akurat daytrading?

Moim zdaniem długoterminowe posiadanie akcji wiąże się ze zbyt wysokim ryzykiem, zwłaszcza w świetle ostatniej koniunktury na warszawskim parkiecie. Krótkoterminowa spekulacja pozwala uczestniczyć we wzrostach na papierach przy jednoczesnym wykorzystywaniu dni spadkowych na GPW. Dodatkowo ten typ strategii inwestycyjnej pozwala względnie określić miesięczne przepływy dochodu, które tak naprawdę zależą głównie od stażu daytradera i jego umiejętności oraz dostępnego oprogramowania.

Gdzie łatwiej grać krótkoterminowo? W Polsce czy za granicą?

W zestawieniu z giełda amerykańską to polska giełda pozwala śledzić zdecydowanie większą grupę akcji. Na amerykańskich spółkach powszechność automatów, handlu przedsesyjnego czy ilość dziennych transakcji powoduje, że tak naprawdę inwestor skupić się musi na pojedynczych papierach i to tam szukać okazji.

Czy w Polsce da się uprawiać DT poza WIG20? Czy jednak wchodzące w skład innych indeksów walory są za mało płynne, a zmienność jest na tyle mała, że nawet nie warto się tego podejmować?

W moim przypadku prawie całkowicie pomijam spółki wchodzące w skład indeksu WIG20 z uwagi na "nadpłynność kwotowań" i częstą obecność tzw. "automatów" powodujących, iż niezwykle ciężko jest wychwycić np. chwilową nieefektywność rynku. Tak jak na innych rynkach na warszawskim parkiecie istnieje grupa spółek będąca w centrum zainteresowania inwestorów, wchodzą w jej skład papier z mWIG40, sWIG80 czy z grupy pozostałych spółek. To właśnie te walory stanowią "pole do działania" z uwagi na podwyższoną zmienność. Częściowo są to spółki spekulacyjne (np. PBG), częściowo fundamentalne. Kluczowym czynnikiem pozostaje zmienność papieru, która bezpośrednio przekłada się na zyski.

Nieraz jednak część naszych zysków "zjeść" mogą duże prowizje

.

Należy pamiętać, że w przypadku handlu intra-sesyjnego większość domów maklerskich oferuje obniżone stawki prowizji (ok. 0,19 proc.), niemniej są one i tak względnie wysokie względem rozwiniętych parkietów, gdzie inwestorzy generujący obrót są mocniej premiowani. Dodatkowo większość daytraderów wykorzystuje oferowaną przez domy maklerskie odroczoną płatność (OTP), która pozwala istotnie zwiększyć możliwość ekspozycji na rynek.

Dlaczego DT nie ma dobrej opinii na rynku?

Najprawdopodobniej dlatego, iż zakładamy, że inwestor długoterminowy w terminie swojej inwestycji będzie aktywnym udziałowcem i brać będzie m.in. udział w WZA. Tymczasem dla daytradera kluczowym kryterium jest "kupić tanio, sprzedać drogo" i zaksięgować zysk. Ocena fundamentalne spółki czy jej perspektywy często schodzą na dalszy plan, choć należy mieć choćby ogólną percepcję co do stanu waloru i aktualnie granego scenariusza (np. emisje akcji). Ciężko mi ocenić czy inwestorzy krótkoterminowi są źle postrzegani przez rynek - należy pamiętać, że generują oni również płynność i obroty, stąd moim zdaniem bilans dla rynku wypada dodatnio.

Co zatem musi się stać, aby na GPW przybyło krótkoterminowych inwestorów?

Wydaje mi się, że zainteresowanie polskim parkietem jest wprost proporcjonalne do panującej koniunktury - im lepiej tym więcej inwestorów zaczyna postrzegać giełdę jako szansę na zarobek. Dodatkowo gra w trakcie hossy powoduje, że o potencjalne zyski jest dużo łatwiej choćby z uwagi na tzw. "efekt stada". Jeżeli zaś chodzi o tematykę daytrading to wskazałbym na dość ograniczone platformy do handlu. W porównaniu do programów działających na zachodnich parkietach krajowe oferują dość ograniczone możliwości obserwowania wielu walorów czy szybkości przesyłania zleceń na giełdę, a czasami to ułamki sekund decydują o powodzeniu transakcji.