Nieprzyzwoicie wysokie stopy zwrotu

Zdaniem ekspertów w kolejnych miesiącach to akcje spółek z branż: budownictwa, technologii, medycyny i gier komputerowych, mogą dać zarobić.

Tak udanego kwartału dla zarządzających aktywami i ich klientów nie pamiętają najstarsi górale. Spośród 120 strategii asset management, których wyniki publikuje „Parkiet", od stycznia do marca tylko jedna osiągnęła ujemną stopę zwrotu. I to symboliczną, bo 0,01 proc. pod kreską.

Jest i druga strona tego medalu. Niektóre portfele w trzy miesiące zarobiły tyle, że wystarczyłoby już na cały rok, np. strategie akcji z oferty mWealth Management: 25 proc. Strategia Agresywna, 20 proc. Strategia Akcji (choć w tych dwóch przypadkach można akurat mówić o nadrobieniu ubiegłorocznych strat).

To oczywiście skrajne przykłady. Na przeciwległym biegunie znalazły się portfele, które zarobiły o 20 pkt proc. mniej – Money Makers Akcji 1,2 proc., Legg Mason Portfele Akcyjne – Skorelowane 1,6 proc.

Zbudowani budownictwem

Niemniej pytanie o szanse na wypracowanie w kolejnych miesiącach stóp zwrotu zbliżonych do tych z I kwartału wydają się jak najbardziej realne.

Oczekiwania studzi rekordzista z początku roku, czyli Dominik Gaworecki zarządzający mWealth Management. Jego zdaniem potencjał wzrostowy w segmencie małych i średnich spółek na razie się wyczerpał. Przynajmniej dopóki inwestorzy detaliczni nie ruszą na giełdę, również za pośrednictwem funduszy (szczegóły w ramce).

Nie brak jednak większych optymistów. – Spodziewamy się kontynuacji trendów zarysowanych w I kwartale – przekonuje Paweł Grubiak, członek zarządu Superfund TFI, które bardzo dobrze wypadło w portfelach mieszanych oraz alternatywnych. – Relatywnie tanie polskie akcje przy poprawie krajowej koniunktury przyciągają uwagę zagranicznych inwestorów, a trwający skup obligacji w Europie stanowi silny bodziec zakupowy na rynku akcji – przekonuje Grubiak.

W podobnym tonie wypowiada się Grzegorz Ziobro z DM BOŚ zarządzający najlepszym w I kwartale portfelem aktywnej alokacji Zysk Absolutny: 8,1 proc. na plusie. – Za dobry kwartalny wynik tej strategii odpowiada m.in. nastawienie portfela na segment małych i średnich spółek, często spoza indeksu mWIG40 czy sWIG80 (nacisk na selekcję), i to jeszcze w ubiegłym roku. Mocnego ruchu w górę w tym segmencie spodziewaliśmy się nieco wcześniej, jednak co do podstawowych założeń nie pomyliliśmy się. Uważamy, że w ciągu kilku, nawet kilkunastu najbliższych miesięcy misie wrócą do łask i będą główną siłą na polskiej giełdzie. Nie planujemy więc istotnych przetasowań w ramach tej strategii i liczymy na kontynuację trendu. Zakładamy, że po dość długim okresie stagnacji na polskiej giełdzie należy się nam dynamiczny ruch w górę – podkreśla.

Ziobro, podobnie jak Gaworecki, postawił m.in. na szeroko pojęty sektor budowlany. – Zauważyliśmy w ostatnim czasie pewne niedowartościowanie spółek z tej branży, któremu towarzyszyły liczne pozytywne dane płynące z tego sektora gospodarki. Wcześniej czy później rynek musiał to zauważyć. Stale obserwujemy budownictwo i wraz z przyspieszeniem ożywienia w polskiej gospodarce spodziewamy się dalszej znacznej poprawy koniunktury w tej branży – tłumaczy Ziobro.

Stalowe nerwy potrzebne przy obligacjach

Udany kwartał mają za sobą również strategie dłużne. W najbliższych miesiącach obligacje będą prawdopodobnie budzić większe emocje, choć niekoniecznie radość.

Jeden z najlepszych zarządzających długiem – Bogdan Jacaszek z KBC TFI – przekonuje, że okresy niezłych stóp zwrotu z obligacji będą się przeplatać z kwartałami słabszych wyników (szczegóły w ramce).

[email protected]

Opinie:

Dominik Gaworecki, zarządzający portfelami akcji mWealth Management

Osiągnięty w I kw. wynik (25 proc. Strategii Agresywnej) to efekt decyzji podjętych w końcówce 2014 r. Paniczną wyprzedaż akcji, w szczególności w segmencie małych spółek, potraktowałem jako okazję do zwiększenia ekspozycji. Na stopę zwrotu naszych portfeli najistotniejszy wpływ miały spółki budowlane, przemysłowe, medyczne oraz akcje TFI. Najbardziej oczywisty potencjał wzrostowy, wynikający z nie do końca racjonalnej wyprzedaży pod koniec 2014 r., został już wyczerpany. Coraz trudniej znaleźć spółki niedowartościowane, notowane przy jednocyfrowych wskaźnikach C/Z. Zwyżki w segmencie małych spółek odbyły się przy małym udziale inwestorów indywidualnych, którzy swoje decyzje opierają na wynikach historycznych i większość oszczędności lokowali ostatnio w aktywa zagraniczne. Wzrost ich zainteresowania rodzimym rynkiem byłby impulsem, który mógłby wywołać kolejną falę zwyżek. Na napływie kapitału od nich skorzystałyby mniejsze spółki, niekoniecznie najzdrowsze fundamentalnie, ale prezentujące ciekawe tzw. story inwestycyjne.

Bogdan Jacaszek, zarządzający portfelami obligacji, KBC TFI

Na rynek polskich obligacji skarbowych oddziałują dwie przeciwstawne siły: oczekiwanie na podwyżki stóp w USA i luzowanie polityki pieniężnej w strefie euro. W związku z oddalającą się perspektywą obniżek stóp w USA na rynku globalnym szala powoli przechyla się w stronę niskich rentowności, jednak w Polsce dochodowości skarbówek rosną ze względu na poprawiające się dane gospodarcze i niepewność związaną z Grecją. Dlatego również w kolejnych miesiącach oczekujemy wysokiej zmienności – kwartałów o stosunkowo wysokich stopach zwrotu, jak i okresów realnych strat. W naszej ocenie inwestorzy o ograniczonej skłonności do ryzyka powinni zwrócić się ku funduszom pieniężnym. Ci o większej tolerancji na ryzyko mogą rozważyć inwestycję w obligacje korporacyjne, które w naszej opinii mają duży potencjał wzrostu. Z kolei osoby o silnym przekonaniu, że osłabienie gospodarcze w Europie i na świecie jest długoterminowe, powinny się zainteresować polskimi skarbówkami w oczekiwaniu na napływ na polski rynek obligacji środków pochodzących z luzowania ilościowego w strefie euro.