Opłaciły się celne prognozy salda obrotów bieżących

Po II kwartale, tak jak po I, na czele utrzymuje się zespół mBanku.

W pierwszej połowie roku główne wskaźniki makroekonomiczne oraz rynkowe spośród 21 uczestników najlepiej prognozował zespół ekonomistów mBanku. Wyróżnili się m.in. trafnymi prognozami miesięcznego salda obrotów bieżących, które w ostatnich miesiącach nieoczekiwanie stało się dodatnie.

Gospodarka i rynek

Ranking „Parkietu" powstaje na podstawie ocen celności prognoz dla 14 kluczowych comiesięcznych odczytów makroekonomicznych (m.in. zmiana indeksu cen konsumpcyjnych, zmiana produkcji przemysłowej, zmiana sprzedaży detalicznej, stopa bezrobocia) oraz dla pięciu wskaźników rynkowych (kurs EUR/PLN, USD/PLN, rentowność obligacji dziesięcioletnich skarbowych, stopa procentowa, WIBOR 3M).

Zespół ekonomistów mBanku pod kierownictwem Ernesta Pytlarczyka w pierwszym półroczu wiódł prym zarówno w prognozach rynkowych, jak i makroekonomicznych. W tej drugiej kategorii w samym II kwartale dał się jednak wyprzedzić zespołom Banku Ochrony Środowiska (głównym ekonomistą jest tam Łukasz Tarnawa) oraz Credit Agricole Bank Polska (Jakub Borowski). Ten pierwszy był dzięki temu w II kwartale drugi w rankingu ogólnym (65-proc. wagę mają w nim wyniki prognoz wskaźników makroekonomicznych, a 35-proc. wyniki prognoz wskaźników rynkowych).

Wicelider też bez zmian

Na pozycji wicelidera rankingu ogólnego po I półroczu utrzymali się jednak eksperci Banku Zachodniego WBK. Do zmian doszło na trzeciej pozycji, na którą awansował zespół ekonomistów Banku Gospodarstwa Krajowego z Tomaszem Kaczorem na czele, który po I kwartale był czwarty.

Najlepszy prognosta roku zostanie wyróżniony przez „Parkiet" na dorocznej gali „Byki i Niedźwiedzie". W ub.r. ten tytuł przypadł Grzegorzowi Maliszewskiemu, głównemu ekonomiście Banku Millennium.

Scenariusz ekonomistów mBanku, liderów rankingu | Tempo wzrostu PKB dojdzie do 4 proc.

[email protected]

Produkcja

W kolejnych kwartałach powinniśmy obserwować kontynuację ożywienia gospodarczego w Polsce, w dużym stopniu dzięki wzrostowi w gospodarce strefy euro, który będzie sprzyjał polskiemu eksportowi. Jasnym punktem powinny pozostać inwestycje prywatne i te związane z przyspieszeniem realizacji projektów infrastrukturalnych. Wskutek tego produkcja przemysłowa powinna rosnąć w tempie 5–7 proc. r./r., a wzrost produkcji budowlanej powinien przyspieszać. Tempo wzrostu PKB w IV kw. przekroczy nieznacznie 4 proc.

Rynek pracy

Spodziewamy się dalszych spadków stopy bezrobocia. Za sprawą ożywienia gospodarczego, podwyżek płac w budżetówce, stanowiących punkt odniesienia dla mniejszych ośrodków, a także pogarszającej się sytuacji demograficznej rynek pracy staje się rynkiem pracownika, co będzie skutkować wzrostem płac nominalnych. Wzrost płac realnych będzie jednak mniej imponujący niż w I połowie 2015 r.

Ceny

Spodziewamy się powolnego wychodzenia z dołka deflacyjnego. Na koniec roku roczna inflacja może się zbliżyć – za sprawą efektów bazowych – do 1 proc., ale powrót do celu inflacyjnego (2,5 proc.) może nie nastąpić przez dwa lata. Jest to związane z mało inflacyjną strukturą ożywienia i możliwym neutralizującym presję cenową umocnieniem złotego.

Stopy procentowe

RPP nie zmieni stóp procentowych przez najbliższych 18 miesięcy. Powodem będzie nie tylko nowy, bardziej gołębi skład RPP, ale też konieczność uniknięcia presji na umocnienie złotego, która mogłaby się pojawić w sytuacji istotnego wyprzedzenia przez Polskę cyklu zacieśnienia polityki pieniężnej w strefie euro.

Obligacje

Ożywienie w Polsce i w Europie, postrzegane przez rynki ryzyko polityczne w Polsce oraz podwyżki stóp w USA mogą skutkować utrzymywaniem się znaczącej stromizny krzywej dochodowości polskich obligacji i podwyższonych w porównaniu z I połową 2015 r. rentowności obligacji długoterminowych.

Rachunek obrotów bieżących

Nadwyżka osiągnęła maksimum na początku roku, w kolejnych kwartałach pojawi się już niewielki deficyt, rzędu 0,5–1,0 mld euro na kwartał. Saldo handlowe będzie jednak bliskie zbilansowania, co odróżniać nas będzie od problematycznych krajów rozwijających się, takich jak Turcja czy RPA. GS