Respondenci wskazali na cztery kluczowe kwestie: brak spójnych standardów, obojętność liderów biznesu oraz ograniczone kontrole dotyczące greenwashingu, a także zbyt duża liczba regulacji.
Jednym z najważniejszych wniosków, na który zwróciła uwagę blisko połowa uczestników badania, jest zagrożenie dla rozwoju zagadnień z obszaru ESG, związane z brakiem znormalizowanego i uznanego systemu pomiaru. Ankietowani wskazali, że obecnie korzystają z szerokiej gamy standardów, przy czym żaden system nie ma wyraźnej przewagi nad pozostałymi. Wśród najpopularniejszych metod ocen ESG wskazano: GRI, używaną przez 33 proc. respondentów, SASB, wykorzystywaną przez 32 proc. ankietowanych, i TCFD, które stosuje 25 proc. podmiotów biorących udział w badaniu. Obserwacja ta odzwierciedla wyzwania, przed którymi stoją podmioty stosujące kryteria ESG w inwestowaniu. Spośród dostępnych standardów, z których wszystkie są obecnie dobrowolnymi wytycznymi, żaden nie daje kompleksowego przeglądu sprawozdawczości ESG. To skutkuje również tym, że wiele firm korzysta z więcej niż jednego standardu i modelu oceny. Przy braku spójnego podejścia do raportowania pomiędzy firmami trudno jest porównywać dane i wyciągać z nich wnioski.
Warto w tym kontekście wskazać na podejmowane obecnie działania mające na celu ujednolicenie ram regulacyjnych. Na początku bieżącego roku IASB, czyli Rada Standardów Raportowania, poinformowała o zbudowaniu własnego standardu raportowania niefinansowego, obok istniejących obecnie MSSF. W kwietniu został ogłoszony projekt unijnej dyrektywy CSRD, której elementem ma być jednolity standard raportowania ESG. Wreszcie na początku czerwca podczas spotkania krajów G7 podjęto deklaracje wsparcia dla ram ujawniania TCFD. Jednak dopóki nowe regulacje nie staną się obowiązkowe, dopóty będzie istniała potrzeba zwiększonej staranności oraz weryfikacji danych w celu budowy zaufania interesariuszy. Tak, aby zapewnić, że firmy są na bieżąco ze zmieniającym się popytem.
Obojętność liderów biznesu, jako zagrożenia dla skutecznych ujawnień ESG, wskazało 21 proc. ankietowanych. Zjawisko braku zainteresowania liderów zagadnieniami środowiskowymi, społecznymi czy związanymi z zarządzaniem należy traktować z perspektywy szefów firm inwestycyjnych oraz administracji publicznej. Prezesi funduszy czy banków od dłuższego czasu wskazują na rosnące zainteresowanie w obszarze odpowiedzialności i zrównoważonego finansowania. Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku osób zasiadających na szczytach władzy. W niektórych przypadkach mamy jednoznaczne deklaracje i działania, w innych nadal widać zachowawczą obojętność. Presja międzynarodowa, kadencyjność władz mają jednak wpływ na definiowanie nowych podejść w tym zakresie.
Jako istotne zagrożenie dla rozwoju kwestii ESG wskazane zostały ograniczenia w zakresie prowadzenia skutecznych kontroli greenwashingu. Takiej odpowiedzi udzieliło 17 proc. uczestników ankiety. W tym przypadku mamy do czynienia z samym problemem greenwashingu w kontekście podejmowania nieuczciwych działań, ale również ich monitorowania. Nie jest łatwo zidentyfikować, czy deklaracje firm dotyczące ochrony środowiska są tylko pustymi deklaracjami, czy jednak kryją się za nimi faktyczne prace. Odpowiedzią mogą być usługi w zakresie prowadzenia audytów oraz powstanie branży usług z tym związanych.
