Jednym z najważniejszych ustaleń szczytu klimatycznego COP26 jest porozumienie blisko 200 państw, w którym wzywa się do przyspieszenia działań na rzecz wycofania niefiltrowanego węgla oraz usunięcia nieefektywnych dotacji na paliwa kopalne. Choć deklaracji tej nie złożyły Chiny i Indie, to porozumienie wzywa również te kraje do przedstawienia planów redukcji emisji gazów cieplarnianych do końca przyszłego roku. Obok trwających przez blisko dwa tygodnie negocjacji toczyło się wiele wydarzeń towarzyszących, a jednym z nich jest decyzja koalicji GFANZ (Glasgow Financial Alliance for Net Zero) o przeznaczeniu 100 bilionów dolarów na pomoc gospodarkom w przejściu na zieloną energię.
GFANZ to inicjatywa uruchomiona na początku roku, w skład której wchodzi 450 instytucji finansowych. Wśród tych sygnatariuszy znalazły się banki, fundusze inwestycyjne i emerytalne oraz platformy obrotu instrumentami finansowymi. Wypełnienie zobowiązania jest realizowane w ramach ośmiu punktów deklaracji.
Po pierwsze, podmioty wchodzące w skład GFANZ deklarują dopasowanie wszystkich swoich usług i produktów do osiągnięcia zerowej emisji netto gazów cieplarnianych do 2050 r. lub wcześniej, skalując i włączając do głównego nurtu dostosowanie do porozumienia paryskiego. Proces ten jest realizowany na podstawie wewnętrznych praktyk w zakresie oceny ryzyka z wykorzystaniem uznanych metod rynkowych. Sygnatariusze ustalają również tymczasowe cele dla oferowanych usług i produktów, które mają być dostosowane do przejścia na zero netto, co jest zgodne ze sprawiedliwym udziałem w 50-proc. globalnej redukcji emisji dwutlenku węgla do 2030 r. Dodatkowo wymagane są przegląd i aktualizacja takich celów nie rzadziej niż co pięć lat dla zwiększenia udziału usług i produktów pozwalających na osiągnięcie celu.
Ponadto członkowie GFANZ podejmują działania operacyjne w celu redukcji emisji dwutlenku węgla w ramach scope 1, 2 oraz 3. Powinny one zostać wdrożone we wszystkich emisjach operacyjnych w ciągu 12 miesięcy od przystąpienia do koalicji, ale nie później niż do 2030 r. Co więcej, działania w tym zakresie muszą być realizowane z uwzględnieniem roli kluczowych interesariuszy w celu zrozumienia wpływu, jaki firmy mogą mieć na zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych.
Firmy deklarują również, że będą dbać o wypełnienie w ramach oferowanych usług i produktów jak najwyższych standardów w zakresie redukcji emisji określonego poziomu. Spełnianie tych standardów może odbywać się poprzez wspieranie innowacji i priorytetyzację szczególnie w tych obszarach, w których dany podmiot ma największy wpływ. Dodatkowo takie działania powinny pociągać za sobą proaktywne angażowanie interesariuszy i decydentów w kwestie korporacyjne i branżowe, a także inicjatywy publiczne, które wspierają przejście na zeroemisyjność. Wreszcie od sygnatariuszy oczekuje się publikacji informacji w zakresie osiąganych wyników związanych z kluczowymi zagadnieniami zeroemisyjności, w tym zachęca się do przedstawienia raportu zgodnego z zaleceniami Grupy Zadaniowej ds. Ujawniania Informacji Finansowych Związanych z Klimatem (TCFD) oraz planów działań na rzecz klimatu.
