Uśpieni inwestorzy przebudzili się dopiero w piątek po danych o nastrojach konsumentów i oczekiwaniach inflacyjnych. Dolar umacnia się, a euro traci, a to nie pomaga złotemu.
Ubiegły tydzień obfitował w dane o inflacji, szczególnie z USA. Zarówno ceny konsumenta, jak i producenta rosną tam coraz szybciej, co stanowi potencjalnie niebezpieczne połączenie. Do piątku jednak rynek był uśpiony komentarzami szefa Fed, który utrzymywał, że nie będzie mieć to wpływu na polityczkę pieniężną. Sytuacja zmieniła się po publikacji badania Uniwersytetu z Michigan, które pokazało dalszy wzrost oczekiwań inflacyjnych. Jeśli sytuacja nie ulegnie zmianie, Fed może być w pewnym momencie zmuszony do zmiany polityki, a im później to zrobi tym potencjalnie gorzej dla rynku. Oczywiście przy utrzymującej się nadpłynności rynkowej pogorszenie nastrojów nie musi trwać długo, jednak stanowi ono pewne zagrożenie dla złotego. Nasza waluta radziła sobie słabo nawet przy rekordowym Wall Street, zatem pogorszenie nastrojów może tę sytuację jeszcze skomplikować. Sprawie nie pomaga fakt, że NBP jest jednym z niewielu banków centralnych na rynkach wschodzących, gdzie zacieśnienie pieniężne nie zostałoby choćby zasygnalizowane. Do tego doszedł jeszcze kontrowersyjny pomysł „inwestowania" rezerw w kontrakty na światowe indeksy.
W tym tygodniu sytuację złotego pogorszyć może jeszcze EBC. Tydzień temu pisałem już o podniesieniu celu inflacyjnego, a w ten czwartek inwestorzy czekać będą na deklaracje, czy jest to preludium do dalszego luzowania. Sentyment wobec euro i tak nie jest zbyt dobry, dlatego kolejny cios mógłby doprowadzić nawet do przełamania strefy wsparcia 1,16-1,17. Patrząc na złotego, kluczowa wydaje się strefa 3,95-3,97 na parze USDPLN i bez gwałtownego załamania rynków globalnych należałoby założyć, że opór ten powinien wytrzymać.
Dziś o 9:30 euro kosztuje 4,5867 złotego, dolar 3,8936 złotego, frank 4,2260 złotego, zaś funt 5,3418 złotego.
dr Przemysław Kwiecień CFA
