Energetyka znów ratuje kolosa na glinianych nogach

Polimex rozmawia z PGE, PGNiG, Eneą i Energą o objęciu emisji. To kolejny po górnictwie projekt.

We wtorek cztery spółki kontrolowane przez Skarb Państwa (PGE, Enea, Energa oraz PGNiG) poinformowały o rozpoczęciu kierunkowych rozmów z budowlaną spółką. Celem jest wypracowanie struktury potencjalnego zaangażowania kapitałowego i modelu współpracy.

O scenariuszu ratowania Polimeksu przez energetykę „Parkiet" pisał już w listopadzie. Dziś zainteresowani nie informują o harmonogramie pozyskiwania zgód korporacyjnych na taką inwestycję, nie mówiąc już o jej wysokości.

Utopione pieniądze

Bo tylko teoretycznie budowlana spółka może przeprowadzić ratunkową emisję, wyznaczając cenę emisyjną na poziomie wartości nominalnej akcji, wynoszącej 2 zł.

Przyjęcie jej oznaczałoby dokapitalizowanie Polimeksu kwotą 300 mln zł. Ale z projektu uchwał walnego zgromadzenia spółki zwołanego na 28 grudnia wynika, że to zarząd za zgodą rady nadzorczej i po uzgodnieniach z inwestorami może ustalić cenę emisyjną. Jeśli będzie ona na poziomie średniego kursu z trzech lub sześciu miesięcy, to wartość emisji prywatnej może oscylować wokół 550–560 mln zł.

– To będą pieniądze o – delikatnie mówiąc – niepewnej stopie zwrotu, choć mam nadzieję, że początkowo nie większe niż łącznie 300 mln zł – komentuje Paweł Puchalski, kierownik działu analiz giełdowych w DM BZ WBK. Jego zdaniem takie dokapitalizowanie nie niesie ze sobą żadnych efektów synergii. Bo spółki deklarujące możliwość dokapitalizowania Polimeksu nie mają kompetencji w biznesie budowlanym ani w zakresie restrukturyzacji takich przedsiębiorstw.

W ocenie analityka – podobnie jak w przypadku zaangażowania w Polską Grupę Górniczą – Energa i PGNiG znów wychodzą przed szereg. Bo na razie żadna z nich nie ma podpisanych z Polimeksem kontraktów. A to miałoby być, zdaniem części komentatorów, powodem zainteresowania Enei i PGE, dla których Polimex realizuje prace przy inwestycjach w Kozienicach i Opolu.

Co prawda Polimex jest zainteresowany udziałem w przetargu na wykonanie bloku w Ostrołęce (Energa i Enea) i bierze udział w tym na blok na warszawskim Żeraniu (PGNiG Termika), ale – jak zwraca uwagę Puchalski – spółka mogłaby być wynagradzana w ramach rynkowego kontraktu.

Ryzyka dla inwestycji

Od dawna mówi się o staraniach, by Polimeksu nie doprowadzić do bankructwa. Bo jego prezes ma poparcie ministra energii.

Takie ryzyko byłoby realne, gdyby Enea zażądała kar umownych za poślizg w Kozienicach. Dziś w kontekście tej inwestycji mówi się o pięciomiesięcznym opóźnieniu, choć nieoficjalnie słychać o kilkunastu miesiącach. Ta sama „choroba" może dotknąć też innych, zwłaszcza w kontekście trudnej sytuacji Polimeksu.

– Mając na uwadze komunikat Rafako o dziesięciomiesięcznym opóźnieniu i dodatkowych kosztach przy bloku Jaworzno (Tauron), wciąż widzę realne ryzyko podobnych negatywnych dla wyceny komunikatów dla bloków Kozienice (Enea) i Opole (PGE), gdzie Polimex jest głównym bądź jednym z głównych wykonawców – twierdzi Puchalski.

Na razie PGE komunikuje, że Opole realizowane jest zgodnie z planem.

Tomasz Krukowski z Deutsche Banku zwraca uwagę na potencjalny konflikt interesów w ramach już prowadzonych i dopiero planowanych procesów inwestycyjnych. Bo to już nie będą tylko i wyłącznie relacje typu inwestor (spółki energetyczne) – wykonawca (Polimex). – W przypadku błędów wykonawczych czy też opóźnień w harmonogramach, które często pociągają za sobą kary finansowe, spółki staną przed dylematem: zachowywać się tylko jak inwestor czy też wziąć pod uwagę fakt, że jest się również akcjonariuszem – zauważa Krukowski.

[email protected]