| Zarząd Captor Therapeutics S.A. z siedzibą we Wrocławiu ("Spółka") informuje o postępach w pracach badawczo-rozwojowych oraz ujawnia cele molekularne następujących projektów: 1. CT-01 "Opracowanie i rozwój kandydata na lek w terapii raka wątrobowokomórkowego, pozwalającego na wyeliminowanie nowotworowych komórek macierzystych, poprzez indukowaną degradację onkogennego czynnika transkrypcyjnego” ("Projekt CT-01"); 2. CT-02 "Opracowanie i rozwój nietoksycznych ligandów oraz ich zastosowanie w terapii chorób autoimmunologicznych" ("Projekt CT-02"); oraz 3. CT-05 "Zastosowanie technologii celowanej degradacji białek w terapii łuszczycy i reumatoidalnego zapalenia stawów" ("Projekt CT-05"). W raporcie bieżącym nr 11/2022 z dnia 11 kwietnia 2022 roku Spółka ogłosiła dwa z trzech celów molekularnych Projektu CT-01, a mianowicie białka GSPT1 i SALL4. W ramach zbliżania się do fazy klinicznej Spółka zdecydowała się ujawnić, że związek, będący kandydatem na lek w Projekcie CT-01, skutecznie degraduje również białko NEK7, zapewniając w ten sposób unikalny profil degradacji trzech białek, który może znaleźć zastosowanie w leczeniu raka wątrobowokomórkowego (HCC) oraz niektórych innych nowotworów. Degradacja białka NEK7 prowadzi do zmniejszenia dobrze poznanego czynnika prozapalnego, interleukiny-1, IL-1. Poziom IL-1 jest podwyższony w stanach zapalnych, które obserwowane są u 80% pacjentów chorych na raka wątrobowokomórkowego. Obniżenie poziomu IL-1 umożliwia pobudzenie odpowiedzi immunologicznej przeciwko komórkom nowotworowym. Spółka również informuje, że kandydat na lek CPT-6281, został opracowany jako pro-lek aktywowany przez enzym obecny w podwyższonych ilościach w stanach zapalnych w wątrobie, płucach i niektórych guzach przewodu pokarmowego, co daje dodatkowe potencjalne korzyści w leczeniu nowotworów tych narządów, a także zwiększa okno terapeutyczne dla kandydata na lek. Ponadto Spółka ujawnia białko NEK7, jako cel molekularny Projektu CT-02. Oprócz korzyści przeciwnowotworowych wynikających z degradacji białka NEK7 w połączeniu z degradacją białka GSPT1 i SALL4 w Projekcie CT-01, selektywna degradacja samego NEK7 w Projekcie CT-02 ma także istotną wartość w leczeniu kilku chorób autoimmunologicznych, dzięki zapewnieniu równowagi pomiędzy realizacją roli terapeutycznej, a zachowaniem funkcji odpornościowej szlaku zależnego od IL-1. Białko NEK7 bierze udział w modulacji aktywności kompleksu inflamasomu, odgrywającego kluczowa role w indukcji odpowiedzi zapalnej. Aktywacja kompleksu inflamasomu nie jest w pełni zależna od aktywności kinazowej białka NEK7 - kluczową rolę odgrywa jego funkcja strukturalna (scaffoldingowa). Dlatego też klasyczne hamowanie funkcji enzymatycznej NEK7, nie zapewni korzyści terapeutycznych w przeciwieństwie do jego degradacji. Wyniki badań Spółki, w ramach Projektu CT-02, wykazują pożądaną aktywność w postaci: • Skutecznej degradacji białka NEK7 w układach in vitro i ex vivo; • Degradacja białka NEK7 jest skorelowana z odpowiedzią zapalną w układach in vitro; • Opracowano zoptymalizowane związki o pożądanym profilu farmakokinetycznym; • Zidentyfikowano serię związków chemicznych zdolnych do przekraczania bariery krew-mózg, co umożliwi dalszy rozwój cząsteczek w obszarze chorób neurodegeneracyjnych. W Projekcie CT-05 związki małocząsteczkowe indukujące selektywną degradację PKCӨ mogą być wykorzystane w terapii szeregu zarówno chorób autoimmunologicznych, jak i onkologicznych. Degradacja kinazy PKCӨ stanowi wysoką wartość terapeutyczną, a dotychczasowe podejście oparte o klasyczne inhibitory, cechowało się dobrą efektywnością u pacjentów oraz licznymi skutkami ubocznymi wynikającymi z hamowania innych izoform białka PKC, a także innych, niezidentyfikowanych celów molekularnych. Zastosowanie technologii TPD, a szczególnie użycie degraderów bifunkcjonalnych, umożliwiło opracowanie cząsteczek o najwyższej selektywności w klasie. Jest to szczególnie obiecujące zwłaszcza, że cel cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem przemysłu farmaceutycznego, o czym świadczy niedawna transakcja dotycząca udzielenia licencji inhibitora tego białka firmie BMS przez Exscientia. Wyniki badań Spółki, w ramach Projektu CT-05, wykazują pożądaną aktywność w postaci: • Efektywnej degradacja i pożądany profil selektywności pierwszego w klasie celu molekularnego PKCӨ w komórkach układu odpornościowego in vitro; • Pożądanego efektu na komórki immunologiczne ex vivo, przy jednoczesnym braku niepożądanego wpływu na komórki nieimmunologiczne w przeciwieństwie do mniej selektywnych inhibitorów; • Najlepsza w klasie selektywność wyróżnia związki Spółki spośród inhibitorów, które nie odniosły sukcesu w badaniach klinicznych ze względu na efekty uboczne. Białko PKCӨ jest uznanym modulatorem ścieżek sygnałowych prowadzących do wydzielania IL-17- zwalidowanego klinicznie celu w chorobach autoimmunologicznych takich jak łuszczyca. Spółka będzie informować o dalszych postępach w realizacji projektów CT-01, CT-02 i CT-05 zgodnie z wymogami prawa. | |
