Prostą średnią kroczącą oblicza się, dodając do siebie ceny (najczęściej są to ceny zamknięcia) z określonego okresu i wyciągając z uzyskanej sumy średnią arytmetyczną. Wraz z pojawieniem się nowej wartości, czyli na przykład po upływie kolejnej sesji, wartość najstarsza wypada ze wzoru. To właśnie dlatego mówi się, że średnia kroczy.
O ile prosta średnia przy każdej cenie uwzględnionej we wzorze stawia taką samą wagę, to średnia wykładnicza nadaje większy „priorytet" cenom z ostatniego okresu. Ponadto średnia wykładnicza uwzględnia wszystkie dostępne dane cenowe (żadna wartość nie wypada ze wzoru). Wagi przy coraz starszych cenach maleją w sposób wykładniczy. Te przy najświeższych danych przyjmują najwyższe wartości, a ich wielkość zależy od przyjętego wzoru (nie ma uniwersalnej metody liczenia).
Średnia wykładnicza z uwagi na specyfikę konstrukcji jest bardziej czuła na aktualne zmiany kursów i będzie reagować szybciej niż wskaźnik w wersji prostej. Jeśli chodzi o stosowanie wzorów w zależności od długości okresów, jaki uwzględniamy w obliczeniach – wzór jest niezmienny i nie zależy od liczby sesji, jaka nas interesuje.
www.parkiet.com/szkolagieldowa
