Powstają na wykresie, gdy zakres cen osiąganych na kolejnej sesji (łączenie z ceną maksymalną i minimalną) nie pokrywa się z rozpiętością poprzedniej świecy. W trendzie zwyżkowym z taką sytuacją spotkamy się wówczas, gdy następnego dnia papiery wycenianie będą wyłącznie ponad ostatnie poziomy. W przypadku zaś ruchu spadkowego pojawienie się luki zostanie spowodowane całodziennym przebywaniem kursu (od otwarcia do zamknięcia) poniżej cen z poprzedniej sesji giełdowej.

W zależności od umiejscowienia na wykresie wyróżnia się luki startu, ucieczki i wyczerpania. Zanim jednak określimy ich rodzaj, warto zwrócić uwagę na płynność instrumentu – mała liczba transakcji skutecznie bowiem niweluje znaczenie tej formacji.

Luki startu pojawiają się we wczesnej fazie silnego trendu – stąd ich spore znaczenie prognostyczne. Często towarzyszy im zwiększony wolumen. Luki ucieczki potwierdzają natomiast siłę dotychczasowego ruchu. Zazwyczaj znajdują się w okolicy środka fali (wzrostowej lub spadkowej). Zarówno pierwsze, jak i drugie stanowią potencjalną strefę oporu lub wsparcia. Luki wyczerpania sygnalizują zaś zbliżający się koniec dotychczasowego trendu. Potwierdzeniem wystąpienia takiej luki jest jej „zamknięcie", czyli dokonanie transakcji w obszarze na wykresie do tej pory nienaruszonym. Wczesne sygnały sprzedaży mogą także dawać formacje świecowe – m.in. tzw. spadająca gwiazda.

Przyłącz się do dyskusji na forum parkiet.com