Waluty regionu odrabiają straty

Rosnące oczekiwania dotyczące odbicia gospodarczego w Europie wspierają złotego, koronę i forinta.

Od 31 marca do minionego piątku kurs złotego do dolara obniżył się o 17 gr, z 3,98 zł do 3,81 zł. Polska waluta zyskała 4,1 proc. wobec amerykańskiej, odrabiając sporo wcześniejszych strat. Spośród znaczących walut z całego świata bardziej umocnił się w tym czasie jedynie peruwiański sol, zyskując 4,8 proc. do dolara.

Złoty umocnił się też do euro. Od końca marca zyskał 2,1 proc. W piątek kurs spadał poniżej 4,54 zł, gdy pod koniec marca przekraczał 4,67 zł i był najwyższy od marca 2009 r.

Początek kwietnia przyniósł też wyraźne umocnienie wielu innych walut z rynków wschodzących. Forint węgierski zyskał od 31 marca 2,8 proc. wobec dolara, korona czeska umocniła się o 2,3 proc., real brazylijski o 3,6 proc., peso meksykańskie o 2,2 proc., a lira turecka o 2,5 proc. Od ogólnego trendu odstawał rosyjski rubel, który w tym czasie stracił 1,7 proc., oraz indyjska rupia, która osłabła o 1,8 proc.

GG Parkiet

Złotemu i innym walutom z rynków wschodzących wyraźnie sprzyja poprawa nastrojów na rynkach globalnych. Mamy również do czynienia z odreagowaniem inwestorów po umacnianiu się dolara w I kwartale. Amerykańska waluta zyskała wtedy wobec złotego prawie 6 proc., do forinta 4,5 proc., a do reala 8,5 proc.

Indeks dolara, mierzący siłę amerykańskiej waluty wobec koszyka innych głównych walut świata, wzrósł w I kwartale o 3,7 proc. i wrócił na poziom z początku listopada 2020 r., czyli okresu sprzed ogłoszenia udanych testów szczepionek przeciwko Covid-19. Umocnienie dolara miało związek z silną stymulacją fiskalną w USA, dobrymi prognozami dla amerykańskiego wzrostu PKB oraz obawami, że Fed zacznie ograniczać stymulację monetarną wcześniej, niż się spodziewano. Obecnie jednak rosną oczekiwania inwestorów dotyczące odbicia gospodarczego w Europie, w tym w państwach naszego regionu.

– Gdy rynek zaczyna bardziej konkretnie wyceniać popyt generowany w Europie, to euro oraz jego satelity z krajów CEE-3 (Polski, Czech i Węgier) zwykle wyróżniają się zwyżkami – twierdzi Michael Cahill, analityk Goldman Sachs. Jego zdaniem waluty państw naszego regionu mogą prezentować się atrakcyjnie w nadchodzących miesiącach, a szczególnie będzie to dotyczyło korony czeskiej. – Jest ona wspierana przez stosunkowo bardziej „jastrzębie" stanowisko Czeskiego Banku Narodowego – dodaje Cahill.

– Stany Zjednoczone dostarczają najwięcej bodźców fiskalnych ze wszystkich dużych gospodarek, a ponieważ odpowiadają za największą część popytu w gospodarce światowej ze względu na olbrzymie bliźniacze deficyty, dolar amerykański musi w końcu ponownie stracić na wartości, aby utrzymać globalną gospodarkę na ścieżce reflacji. Mocny dolar jest po prostu zbyt toksyczny. W II kwartale dolar prawdopodobnie ponownie dokona zwrotu w dół, nawet jeżeli powyższe kwestie wywołają dalszą dwukierunkową zmienność na tej samej zasadzie, co w I kwartale – uważa John Hardy, dyrektor ds. strategii rynków walutowych w Saxo Banku. Jego zdaniem waluty państw naszego regionu prezentują się jednak mniej atrakcyjnie niż np. waluty azjatyckie. – Waluty krajów środkowoeuropejskich wydają się nadal – jak okiem sięgnąć – oferować ujemne realne stopy procentowe, co obserwowaliśmy również w okresie przed pandemią, ponieważ nowe populistyczne programy bodźców fiskalnych wywindowują inflację znacznie powyżej reakcji w postaci stóp procentowych w całym regionie – uważa Hardy.

Mediana prognoz analityków zebranych przez agencję Bloomberga wskazuje, że na koniec 2021 r. dolar będzie kosztował 3,69 zł. Największymi „niedźwiedziami" wobec polskiej waluty są analitycy Wells Fargo spodziewający się kursu 4,11 zł za 1 USD, a największymi optymistami analitycy Ebury, prognozujący 3,44 zł za 1 dolara. Obie skrajne prognozy są z drugiej połowy marca. HK