Blisko 60 proc. przekazanych mieszkań pochodziło z inwestycji realizowanych w ramach joint venture, które nie były konsolidowane metodą pełną. Ten księgowy termin oznacza, że spółka może liczyć przychody i zyski z przekazań mieszkań w takiej proporcji, jakie ma udziały w biznesie. Vantage prezentowało więc wynik finansowy zgodnie z posiadanymi udziałami, a w ujęciu ilościowym zaliczało wszystkie mieszkania przekazane w takiej inwestycji.
W przypadku innej wrocławskiej firmy, i2 Development, wynikająca z historycznych zaszłości struktura sprzedaży jest bardzo ciekawa. Wchodząc na GPW spółka chwaliła się sprzedażą rzędu 420 mieszkań w 2015 r., jednak tylko 268 lokali pochodziło z własnych projektów. Firma świadczyła bowiem usługi budowlane przy zewnętrznych inwestycjach mieszkaniowych prowadzonych przez swojego ówczesnego prezesa i współzałożyciela. Deweloper odpowiadał też za sprzedaż tych lokali pod swoją marką. Firma uznała za stosowne zaliczać lokale z projektów prezesa do swoich statystyk (wyraźnie to jednak podkreślając). i2 Development ma w ramach wynagrodzenia niewielki udział w zyskach ze sprzedaży tej puli lokali. Z biegiem czasu wpływ współpracy z akcjonariuszem znacząco maleje na rzecz sprzedaży własnej.
Z wynikami i2 Development wiąże się jeszcze inna kwestia. Kiedy spółka powstawała, zostały do niej wniesione aportem atrakcyjne grunty pod projekty z segmentu premium, dla których rentowność marżami brutto ze sprzedaży szacowana była na wysoki zakres 39–65 proc. Jednak na potrzeby aportu parcele musiały zostać wycenione zgodnie z wartością bieżącą – wyższą niż w momencie zakupu. W efekcie deweloper w księgach pokazywał marże na realizowanych tam inwestycjach na poziomie 17–39 proc. Oczywiście pod względem uzyskiwanych bardzo dobrych przepływów gotówkowych nic się nie zmieniło.
Z ciekawą sytuacją mieliśmy też do czynienia w Polnordzie. Kiedy pod koniec 2015 r. zmienił się zarząd, zrewidowano sposób liczenia sprzedaży. Spółka ogłosiła, że zgodnie ze zrewidowaną metodologią w 2015 r. znalazła nabywców na 1055 mieszkań, choć wcześniej podawano 1320. Z czego wzięła się tak znaczna (20-proc.) różnica? Deweloper zdecydował się prezentować wyniki ważone faktycznym udziałami przypadającymi na Polnord w inwestycjach realizowanych z partnerami. Ponadto zrezygnowano z uwzględniania w sprzedaży dużego pakietu lokali hotelowych – w opinii nowego kierownictwa umowy zobowiązaniowe z klientami to zbyt wczesny etap, by włączać je do wyniku.
Marże, metraże...
Relacja między tempem wzrostu sprzedaży, przekazań lokali i zyskami może też wynikać z bardziej prozaicznych przyczyn niż przytoczone przykłady. Porównanie samej liczby sprzedanych mieszkań rok do roku może się okazać zwodnicze, jeśli pominie się metraż. Przywołany wcześniej Vantage Development za cały rok raportował wzrost sprzedaży o 37 proc., do 477 lokali. Jednak biorąc pod uwagę powierzchnię mieszkań, sprzedaż wzrosła o 53 proc., do 26 tys. mkw.
Także różnica w marżach wypracowywanych na poszczególnych projektach może być bardzo duża. Flagowym przykładem jest Ronson Development, który nie waha się prezentować takich detali. Po trzech kwartałach ub.r. rentowność brutto projektów wahała się między minus 3,9 proc. (inwestycja we Wrocławiu) po 31,5 proc. (osiedle na warszawskim Mokotowie). Tu wiele zależy od kosztów zakupu gruntu i wykonawstwa.
