Inwestorzy bardziej ufają także spółkom windykacyjnym

Cała trójka przez ostatnich 12 miesięcy gruntownie obniżała zadłużenie finansowe, na co złożyło się kilka przyczyn. Przede wszystkim zmniejszenie skali inwestycji widoczne jeszcze przed pandemią, a przez wirus dodatkowo wzmocnione. Trudno ocenić,na ile niższe inwestycje wynikały z niezbyt atrakcyjnych wycen pakietów wierzytelności, a na ile z braku realnej możliwości emisji nowych obligacji (każdy przypadek ma swoją specyfikę), niemniej ich brak połączony z napływem gotówki i spłat wcześniej kupionych pakietów, zaowocował spłatą zadłużenia odsetkowego. Najlepiej poradził sobie z tym Best, który pozbył się 120 mln zł zadłużenia netto (110 mln zł to zapadające w tym czasie obligacje), co oznaczało spadek długu netto o 19,3 proc. W liczbach bezwzględnych mocniej – o 185,5 mln zł – zdelewarował się Kruk, ale w jego przypadku był to spadek o 8 proc. Dług netto Kredyt Inkaso spadł o 65 mln zł, czyli o 12,5 proc. O ile Kruk i Best notowały w tym czasie zyski, które powiększały ich kapitał własny i obniżały wskaźnik dług netto/kapitał własny, o tyle w przypadku Kredyt Inkaso tego efektu nie było. Wskaźnikowo KI jest zadłużone dwukrotnie bardziej niż jego najwięksi rywale z Catalyst.

Branża windykacyjna nie należy do sektorów wymagających utrzymywania bardzo wysokich buforów gotówkowych – wszak żyją one z otrzymywanych na bieżąco spłat od dłużników i to jest również elementem ich strategii płynnościowej. Dość powiedzieć, że Kredyt Inkaso, choć na koniec marca miało na kontach 33 mln zł, to w ciągu 12 miesięcy otrzymało 248 mln zł spłat, czyli średnio 20 mln zł miesięcznie. Niemniej to właśnie w przypadku KI wskaźniki płynności natychmiastowej kształtują się poniżej wartości notowanych przez rywali branżowych, ale także poniżej wartości uzyskiwanych przez KI w przeszłości. Uzyskiwana przez KI gotówka nadal musi być akumulowana na spłatę zobowiązań, raczej bez możliwości pozyskania dodatkowego – rynkowego – finansowania nowych inwestycji.