Gospodarka w zwierciadle krzywej

Rada Polityki Pieniężnej zbyt długo zwlekała z podwyżkami stóp procentowych. Podwyższona inflacja zdążyła się już zakorzenić, a żeby ją ograniczyć, RPP będzie musiała zaostrzać politykę pieniężną bardziej agresywnie i szybciej, niż mogłaby, gdyby zareagowała wcześniej. Ceną za to będzie wyraźne spowolnienie wzrostu gospodarczego, a być może nawet recesja. Alternatywa? Inflacja trwale przewyższająca cel NBP i związana z tym dodatkowa premia za ryzyko, wkalkulowana w ceny polskich aktywów. To wnioski, które można wyciągnąć na podstawie obserwacji notowań polskich obligacji skarbowych.

W normalnych okolicznościach im dłuższy termin do wykupu obligacji, tym wyższa ich rentowność. To odzwierciedlenie struktury tzw. premii terminowej, czyli wynagrodzenia, jakiego inwestorzy żądają w związku z ryzykiem, że w czasie do wykupu obligacji warunki rynkowe (inflacja, stopy procentowe banku centralnego, kurs waluty) będą inne, niż zakładają. Z tego powodu w ostatnich dwóch dekadach rentowność dziesięcioletnich obligacji skarbowych Polski była przeciętnie o 0,8 pkt proc. wyższa niż rentowność obligacji dwuletnich. W tym roku ta różnica była nawet większa, wynosiła przeciętnie 1,4 pkt proc. Mniej więcej od września krzywa rentowności (czyli rentowność obligacji uszeregowanych pod względem czasu do wykupu) zaczęła się jednak wyraźnie spłaszczać. A w drugim tygodniu listopada rentowność dwulatek znalazła się nawet wyżej (o ponad 0,1 pkt proc.) niż rentowność dziesięciolatek. To pierwszy taki przypadek od 2008 r.