Na wniosek akcjonariuszy mniejszościowych kontrowersyjną transakcję sprzedaży SciGenu wziął pod lupę rewident ds. szczególnych. Został nim Grant Thornton. Z raportu płynie pięć kluczowych wniosków.
Po pierwsze - w opinii Grant Thornton - wycena SciGenu, sporządzona na dzień 30 września 2017 roku przez KPMG została sporządzona w sposób prawidłowy, nie budzący zastrzeżeń. Po drugie, według rewidenta, podjęta przez zarząd decyzja w zakresie sprzedaży SciGenu, po wcześniejszym transferze aktywów na Bioton oraz całkowitym umorzeniu długu SciGenu wobec spółki była najkorzystniejsza finansowo - mając na uwadze pozostałe rozwiązania, które były brane pod uwagę.
„Ponadto, była ona uzasadniona przez wzgląd na inne aspekty, np. długoterminowa perspektywa spłaty długu, ryzyko branży SciGen, czy strategia w zakresie rozpoczęcia produkcji analogów insuliny" – czytamy w raporcie. Eksperci podkreślają, że umorzenie długu po wytransferowaniu najatrakcyjniejszych aktywów było warunkiem koniecznym do sprzedaży SciGenu - brak umorzenia spowodowałby, że w rzeczywistości wartość kapitałów własnych (a tym samym ostateczna cena transakcyjna) byłaby ujemna, a to w znaczący sposób utrudniłoby rozliczenie transakcji z potencjalnym nabywcą. „Przez wzgląd na powyższe, wycena powinna uwzględniać umorzenie długu" – pisze rewident. Trzecia kwestia dotyczy faktu, że w wycenie sporządzonej przez KPMG została uwzględniona gotówka zakumulowana w SciGenie, w postaci nadwyżki ponad wartość środków pieniężnych potrzebnych do kontynuowania działalności operacyjnej. „ Jedyną kwestią mogącą budzić wątpliwości jest zatem wyznaczona wartość salda gotówki operacyjnej. Analizując jednak skalę działalności SciGenu, należy zaznaczyć, iż przyjęcie salda gotówki operacyjnej na poziomie 3 proc. rocznych przychodów jest uzasadnione. Ponadto, wartość ta została ustalona na podstawie doświadczenia kierownictwa, które najlepiej zna specyfikę działalności SciGenu. Zatem w związku z powyższym, w opinii Grant Thornton, nie ma podstaw do kwestionowania wartości ustalonego salda gotówki operacyjnej" - czytamy w raporcie.
Czwarta kwestia dotyczy umów zawartych pomiędzy spółkami. „Na podstawie ogólnodostępnych danych, oraz z uwagi na odmowę przekazania przez zarząd poprzednich umów dystrybucyjnych względem umowy dystrybucyjnej, w opinii Grant Thornton stwierdzenie, że zawarcie umowy dystrybucyjnej w negatywny sposób wpłynęło na sytuację wierzycieli spółki nie jest możliwe do udowodnienia" - czytamy w raporcie. Grant Thornton zaznacza jednak, że sąd nie zobowiązał Biotonu do udostępnienia poprzednich umów dystrybucyjnych, w związku z czym, z uwagi na tajemnice handlowe, umowy te nie zostały udostępnione.
Ostatnia kwestia dotyczy doradców, którzy pomagali Biotonowi zrealizować transakcję. W opinii Grant Thornton mieli wystarczające kompetencje oraz doświadczenie do przeprowadzenia sprzedaży SciGenu.
