Burzliwy pierwszy tydzień zmagań konkursowych

W poprzedni poniedziałek rozpoczęła się rywalizacja w ramach Szkolnej Internetowej Gry Giełdowej (SIGG).

Zespoły uczniów przystąpiły do wirtualnych zmagań z kwotą 20 000 zł, którą mogą inwestować w akcje spółek z indeksów WIG20 i mWIG40 oraz kontrakty terminowe na akcje. Sprawdziliśmy ranking po tygodniu zmagań (stan na poniedziałek, godzina 12.00) i okazuje się, że ekip zyskujących jest znacznie mniej niż tracących, ale najwięcej jest zespołów, które wciąż nie zawarły ani jednej transakcji.

Na 5967 drużyn 276 odnotowało zysk o średniej wielkości 0,7 proc. Najlepszą trójkę tworzyły w poniedziałkowe południe ekipy: „WejherTech 38" z Technikum nr 3 z miejscowości Zbychowo (8,2 proc.), „Hash Skład" z VI LO im. J. Lelewela w Turku (7,6 proc.) oraz „Dokręcane śruby" z I LO w Michałowie (6,9 proc.).

Aż 1806 ekip notowało w poniedziałek spadek wartości portfela. Przeciętna strata sięgała 1,3 proc. Najgorszą trójkę tworzyły następujące zespoły: „Jak się gra w te giełdy?" z I LO w Nowym Sączu (-30,3 proc.), „Giełdowi nałogowcy" z I LO w Ostrowie Wielkopolskim (-31,7 proc.) oraz „Czarny piątek" z XIV LO w Warszawie (-43,1 proc.). W zasadzie można się pokusić o stwierdzenie, że nazwy drużyn dobrze korespondują, przynajmniej na razie, z ich wynikami.

Pozostałe 3885 zespołów miało w poniedziałkowe południe dokładnie 20 000 zł na koncie, co sugeruje, że większość uczestników nie zawarła jeszcze na rynku żadnej transakcji. Statystyki konkursu dobrze oddają więc panującą ostatnio na rynku atmosferę niepewności, wywoływaną zarówno krajowym ryzykiem politycznym, oczekiwaniami na politykę monetarną Fedu, jak i tragedią w stolicy Francji.

Uczestnicy Szkolnej Internetowej Gry Giełdowej mogą wysyłać pytania na adres [email protected]

Opinia eksperta Fundacji im. Lesława A. Pagi: Maciej Tomecki

Czy szczyt klimatyczny pomoże obronić polską energetykę?

Uczestnicy konferencji klimatycznej COP21 w Paryżu zgłaszali swoje stanowiska i wkład do walki z globalnym ociepleniem przez ostatni rok. Co istotne, stanowisko Unii Europejskiej zostało zgłoszone 6 marca 2015 r. przez Łotwę i Komisję Europejską w imieniu UE i państw członkowskich. Przedstawia ono cele polityki klimatycznej UE do 2030 r. (przyjęte w październiku 2014 r.), koncentrując się na 40-proc. redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. w stosunku do 1990 r.

Powinien być to jasny sygnał dla polskiej sceny politycznej – centrum decyzyjne polityki klimatycznej leży nie w ONZ, lecz w Brukseli, i to na instytucjach UE powinny się koncentrować polskie władze. Szczyt klimatyczny w Paryżu będzie zatem raczej potwierdzeniem celów klimatycznych, jakie wyznaczyła sobie UE, a nie nowym impulsem dla europejskiej polityki klimatycznej. Cele te będą realizowane niezależnie od postanowień paryskiego szczytu. Jednak nie wszyscy kluczowi aktorzy globalnej polityki zgadzają się z forsowanym przez UE kursem. Pewną przeciwwagą mogą być stanowiska zgłoszone przez państwa rozwijające się, zwłaszcza przez Indie – rząd indyjski, dystansując się bowiem od celów polityki klimatycznej, wskazał, że żadne państwo nie osiągnęło wysokiego stopnia rozwoju (mierzonego poprzez Human Development Index), ograniczając zużycie energii i emisję gazów cieplarnianych.