Na ostatnim posiedzeniu Sejmu odbyło się pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawcy proponowali dokonanie niewielkiej zmiany w obu ustawach podatkowych.
Zmiany nowelizacyjne sprowadzały się do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wpłaty do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dokonywanej na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Wpłatę określoną w tym przepisie muszą co miesiąc uiszczać przedsiębiorcy, którzy zatrudniają co najmniej 25 pracowników (w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy) i jednocześnie nie zatrudniają określonej procentowo liczby osób niepełnosprawnych.
W rozwiązaniach prawnych, obowiązujących obecnie, przedsiębiorcy nie mogą zaliczać tych wpłat do kosztów uzyskania przychodów, co ich zdaniem powoduje, że są one płacone z czystego zysku przedsiębiorcy i nie stanowią formalnego kosztu działalności. Prowadzi to do podwójnego obciążenia finansowego przedsiębiorców.
Zaproponowana zmiana przepisów podatkowych miałaby premiować rentowne firmy, które poprzez obniżenie zobowiązań wobec fiskusa uzyskałyby dodatkowe środki na inwestycje, korzystne dla przedsiębiorcy, gospodarki, a w konsekwencji dla budżetu państwa.
Niestety, posłowie odrzucili nowelę. A tym samym wysokie obciążenia fiskalne pozostały. Przynajmniej na razie, bo przedsiębiorcy zapowiadają, że nadal będą lobbować w tej sprawie.
