Analiza zadłużenia

Jednym z etapów sporządzania analizy finansowej przedsiębiorstwa jest ocena wysokości jego zadłużenia. Do tej oceny wykorzystuje się narzędzia w postaci różnorodnych wskaźników. Najważniejszymi z nich zajmiemy się w dzisiejszym artykule.

Ocena wysokości zadłużenia spółki jest istotnym czynnikiem analizy finansowej. Wskaźniki poziomu zadłużenia obrazują wysokość długu przedsiębiorstwa oraz zdolność do jego obsługi. Wskaźniki te są szczególnie istotne dla wierzycieli, gdyż poziom zadłużenia przedsiębiorstwa wpływa w dużym stopniu na stopę zwrotu z kapitału oraz na poziom ryzyka związanego z ulokowaniem kapitału. Im jest większe zadłużenie, tym spółce trudniej jest uzyskać nowe kredyty. Z reguły jest też większe ich zabezpieczenie i wyższe oprocentowanie.

Wskaźnik struktury kapitału (Long Term Debt to Total Liabilties Ratio) mierzy relację zadłużenia długoterminowego do kapitału własnego.

Zadłużenie

Wskaźnik długoterminowe x 100

struktury = -------------------

kapitału Kapitał własny

Wysokim poziomem zadłużenia z reguły charakteryzują się przedsiębiorstwa stabilne i o dużej rentowności.

Wskaźnik obciążenia majątku zobowiązaniami (Debt Ratio) obliczony jako stosunek zobowiązań do aktywów, określa stopień możliwości zabezpieczenia majątkiem przedsiębiorstwa spłaty całości jego zadłużenia.

Wskaźnik Zobowiązania

obciążenia ogółem x 100

majątku = -------------------

zobowią- Aktywa

zaniami ogółem

Przy obliczaniu tego wskaźnika uwzględnia się nie tylko zobowiązania bieżące, ale i długoterminowe. Wskaźnik jest istotny z punktu widzenia wierzycieli, ponieważ obrazuje ryzyko związane z udzieloną pożyczką. Jego wadą jest to, że mierzy on jedynie poziom zadłużenia przedsiębiorstwa, nie biorąc pod uwagę kosztów związanych z jego obsługą. W ComArchu wartość wskaźnika obciążenia majątku zobowiązaniami była bardzo wysoka w 1998 roku i osiągnęła poziom 73,9%, który można uznać za niebezpieczny. Tak wysoki poziom zadłużenia spowodowały zobowiązania z tytułu dostaw i usług. Za pozytywny należy uznać fakt, że w kolejnych okresach obniżył się, a w 2001 roku osiągnął najniższy poziom w ciągu analizowanych czterech lat. Dlatego też w kolejnych latach można oczekiwać stabilizacji i systematycznego obniżania jego wartości.