A może władze warszawskiej giełdy doszły do wniosku, że więcej z rynku akcji nie wycisną, że jest on passe i należy szukać nowych możliwości w innych obszarach.
Nie wierzę, aby faktycznie tak było, bo byłby to wniosek nieracjonalny. Oczywiście firma jest nastawiona na zysk, jest spółką giełdową i musi pokazywać wyniki. Nie można jednak sprowadzić giełdy tylko do maszynki do zarabiania pieniędzy, szczególnie kosztem rynku akcji. Inne elementy, takie jak crowdfunding czy nawet rynek towarowy, oczywiście też powinny być rozwijane, ale bez zmniejszania uwagi w stosunku do rynku akcji.
Skoro rynek akcji jest niezwykle ważny, to jak go ożywić? Proste sposoby rozwoju się wyczerpały.
Te sposoby nigdy nie były proste. W poniedziałek podpisana została ustawa o PPK. Panuje przekonanie, że będzie to dobre dla rynku. Wydaje się, że cały koncept będzie generował duże wpływy do budżetu poprzez alokowanie pieniędzy wpływających do PPK w obligacje skarbowe. Przypuszczam też, że jeśli chodzi o akcje, to zarządzający funduszami będą lokować pieniądze głównie w akcje dużych przedsiębiorstw. Te, w większości, są kontrolowane przez państwo. Pieniądze, które będą pochodzić od przedsiębiorców i pracowników, będą płynąć głównie do Skarbu Państwa w mniej lub bardziej bezpośredni sposób. Pytanie jest więc takie, jak budowanie kapitału wpłynie na mniejszą przedsiębiorczość, która w naszej gospodarce dominuje? To są elementy zewnętrzne. Jeśli chodzi o to, co rynek kapitałowy sam mógłby zrobić, to wolałbym nie podpowiadać zarządowi GPW. Coś do zrobienia bez wątpienia jest. Wydaje się, że polski rynek znów musi zacząć czymś się wyróżniać, a nawet nie czymś, tylko żeby w ogóle się wyróżniał. Nasz rynek stracił dynamikę rozwoju i nie jest już tak podziwiany, jak kilka czy kilkanaście lat temu. Nie ma dziś ludzi, którzy mieli kompleks mniejszości wobec polskiego rynku kapitałowego. Kiedyś tak natomiast było.
Na razie na tapecie u nas jest sprawa KNF. Jak pan ją ocenia? Może to jest dobry moment, aby podzielić nadzór, tak aby nadzór nad bankami wrócił do NBP, a rynek kapitałowy miał oddzielnego nadzorcę?
Dziś bardzo łatwo się krytykuje KNF. Staram się jednak temu nie ulegać. Ja, mimo różnych zawodowych wydarzeń, zawsze byłem przekonany o tym, że są tam ludzie, którzy się znają na rzeczy. To też nie jest takie proste, szczególnie że inflacja regulacyjna, która przychodzi do nas z UE, jest potężna. Uważam jednak, że KNF od wielu lat jest twierdzą. Za mało rozmawia z uczestnikami rynku i za mało rozmawia w szlachetnym celu, czyli po to, aby więcej wiedzieć, rozumieć i doradzić, jak uczestnicy rynku powinni unikać problemów i zagrożeń. To jest szczególne ważne, kiedy wybucha jakiś problem, który to wcześniej w żaden sposób nie jest kontrolowany. Nie ma systemu, dzięki któremu ludzie z KNF pozyskiwaliby informacje nie tylko w trybie kodeksu postępowania cywilnego i wiedzieliby o pewnych rzeczach wcześniej nawet, jeżeli nie mogą zrobić z tej wiedzy pewnego użytku. To co jest bardzo złe, to także to, że jak już wybuchnie problem, to dokręca się śrubę regulacyjną. Tak jest chociażby w przypadku GetBacku i ustawy o dematerializacji obligacji. Sama dematerializacja nie jest jeszcze niczym złym, natomiast przymus deponowania wszystkich obligacji w KDPW doprowadzi prawdopodobnie do całkowitej śmierci rynku obligacji korporacyjnych. Problemy będą się zdarzały, to jest nieuniknione. Niemożliwe i nieracjonalne jest, aby w takich sytuacjach kierować się zasadą, że trzeba coś dobudować czy też uzupełnić w regulacjach, które już wcześniej były bardzo restrykcyjne. W ten sposób wykończymy nasz rynek.
