mec. Sławomir Jakszuk , Prof. Marek Wierzbowski i Partnerzy Adwokaci i Radcowie Prawni
Nowej strategii towarzyszą wystąpienia publiczne przedstawicieli Unii Europejskiej i jej organów, szczególnie ESMA. Znaczące wystąpienia miała prezes ESMA Verena Ross. Niezwykle pozytywnie o tej strategii wypowiedziała się Ursula von der Leyen. Stwierdziła, że wraz z propozycją Unii Oszczędności i Inwestycji osiągamy podwójny sukces. Gospodarstwa domowe będą miały bezpieczniejsze możliwości inwestowania na rynkach kapitałowych i powiększania majątku. Jednocześnie przedsiębiorcy będą mieli łatwiejszy dostęp do kapitału, aby wprowadzać innowacje i tworzyć nowe miejsca pracy w Europie.
Te wydarzenia poprzedziły dwa raporty, do których wszyscy nawiązują, szczególnie przygotowane przez Mario Draghiego i Enrico Lettę. Bazując na raporcie Draghiego o przyszłości konkurencyjności Europy, Komisja w styczniu 2025 r. zaprezentowała tzw. Competivness Compass – Kompas Konkurencyjności na rzecz odzyskania przez Europę konkurencyjności i zapewnienia trwałego dobrobytu. Jako podstawowe czynniki sprzyjające konkurencyjności wskazano uproszczenie poprzez radykalne zmniejszenie obciążeń regulacyjnych i administracyjnych, zmniejszenie wewnątrzunijnych barier na jednolitym rynku, zapewnienie finansowania konkurencyjności, czemu właśnie ma służyć Unia Oszczędności i Inwestycji, tworząc nowe produkty oszczędnościowe i inwestycyjne, zachęty do tworzenia kapitału wysokiego ryzyka oraz zapewnienia płynnego przepływu inwestycji w UE, promowanie umiejętności i wysokiej jakości miejsc pracy oraz lepszej koordynacji polityk na szczeblu unijnym i krajowym.
W zakresie oceny stanu istniejącego raport Draghiego nie jest przesadnie odkrywczy. Przedstawia sytuację nam wszystkim znaną w zakresie trzymania europejskich oszczędności na rachunkach bankowych i znikomego inwestowania oszczędności; raport wskazuje też na działania, które mają zmienić tę sytuację. Znaczące staje się powiązanie oszczędności europejskich z potrzebnymi inwestycjami w gospodarkę europejską poprzez Unię Oszczędności i Inwestycji.
Te działania zakładają oczywiście istnienie jednolitego rynku kapitałowego nadzorowanego na poziomie unijnym i państw członkowskich. Strategia SIU wymaga, aby te same reguły obowiązywały w państwach członkowskich, dzięki czemu uniknie się arbitrażu regulacyjnego i braku efektywności. Uniknięto by narodowych barier i gold platingu. Z drugiej strony niesie to obawy co do przejęcia kompetencji narodowych regulatorów przez Unię.
