Kadrowa miotła w spółkach energetycznych

Paweł Majewski żegna się z fotelem prezesa Enei, rozpoczynając prawdziwą walkę o kierowanie zarządami największych spółek elektroenergetycznych. Faworyci są, ale i wyzwań nie brakuje.

Po zamianie składu rady nadzorczej w Enei, do której doszło we wtorek 30 stycznia, nowa rada odwołała Pawła Majewskiego z pełnienia przez niego funkcji. Do pełnienia funkcji prezesa została delegowana Monika Starecka, członek rady nadzorczej.

Ze składu zarządu odwołani zostali poza prezesem członek zarządu ds. handlowych Jakub Kowaleczko oraz członek zarządu ds. korporacyjnych Dariusz Szymczak.

Starecka została delegowana do czasowego wykonywania czynności prezesa zarządu, nie dłużej jednak niż na trzy miesiące, licząc od dnia delegowania.

Enea rozpoczęła festiwal zmian

Zmiany w Enei rozpoczęły całą kaskadę zdarzeń w spółka elektroenergetycznych. W skład rady, która podjęła decyzję o odwołaniu prezesa, wchodzą: Ewa Bagińska (przewodnicząca) Piotr Szymanek, Monika Starecka, Michał Gniatkowski, Zbigniew Szymczak, Mariusz Pliszka, Mariusz Damasiewicz, Tomasz Lis, Mariusz Romańczuk i Agata Michalska-Olek. Do wymiany połowy członków rady doszło we wtorek.

Na ostatnim walnym zgromadzeniu spółki powołano pięć nowych osób. Swój sprzeciw i krytyczne zdanie o nominowanych wyraził jeden z mniejszościowych akcjonariuszy.

– Widzę tylko jedną osobę, która jest związana z energetyką, reszta to prawnicy. To nam daje do myślenia. Rada nadzorcza powinna mieć dwóch–trzech fachowców z branży, które będą wsparciem dla firmy – powiedział znany biznesmen.

Poprzednik i następca

Po decyzji o rezygnacji z dalszej współpracy z Pawłem Majewskim rada oddelegowała do pełnienia obowiązków jedną z osób, która wchodzi w jej skład. Rada następnie ma podjąć decyzję o rozpisaniu postępowania konkursowego na nowego prezesa. Niemniej premier Donald Tusk w styczniowym wywiadzie telewizyjnym dla trzech głównych stacji powiedział, że w przypadku spółek strategicznych (a do grona takich można zakwalifikować Eneę) niezależnie od konkursów można spodziewać się rekomendacji.

O taką stara się obecnie faworyt w wyścigu o fotel prezesa Enei Grzegorz Kinelski. Jest obecnie członkiem zarządu francuskiej firmy energetycznej działającej w Polsce,

Grupy Veolia. Kinelski to menedżer działający w sektorze energetycznym od prawie 25 lat. Specjalizuje się w obszarze handlu energią i gazem. Doradzał klientom (jako Head of Customer Services w Vattenfall). Był członkiem zarządu spółek w grupie Tauron, Enea, a także prezesem PKP Energetyka. Posiada wykształcenie w zakresie elektroenergetyki i ekonomii: inżynier-elektryk.

Jest magistrem zarządzania przedsiębiorstwem, doktorem nauk ekonomicznych i absolwentem MBA Dominican University of Chicago.

Ustępujący Paweł Majewski został powołany na stanowisko prezesa Enei w kwietniu 2022 r. Wcześniej sprawował funkcję prezesa Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa (PGNiG). Jeszcze wcześniej był prezesem Grupy Lotos, wiceprezesem Huty Stalowa Wola, członkiem zarządu w DO & CO Poland oraz prezesem Airport Cleaning Service. Przed laty pełnił także funkcje dyrektorskie m.in. w Petrolot (Orlen Aviation) oraz w PGNiG TERMIKA. Miał po kolei tracić funkcje prezesa Lotosu i następnie PGNiG w związku z jego odmiennym, krytycznym zdaniem dotyczącym procesu fuzji odpowiednio najpierw w Lotosie, a później w PGNiG, kiedy to Orlen kierowany przez Daniela Obajtka wchłonął gazowego giganta.

Losy spółek zależą od decyzji co do dystrybucji

Dotychczasowe zarządy Enei, a także Tauronu, w kwestiach strategicznych podążały ścieżką wyznaczoną przez Polską Grupę Energetyczną. Ani Enea, ani Tauron nie podejmowały w ostatnim czasie żadnych decyzji, które miałyby skutkować długofalowymi konsekwencjami dla nowych zarządów.

Nie udało się wydzielić elektrowni węglowych ani dokończyć (w przypadku Enei) sprzedaży kopalni Bogdanka Skarbowi Państwa. Nowe zarządy będą miały nieco inne zadania, które będą wynikać z innego pomysłu na energetykę – mówi Michał Kozak, analityk DM Trigon. Wskazuje na zmiany na stanowisku pełnomocnika rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej. Został nim Maciej Bando.

– Był on – jak pamiętamy z jego poprzednich wypowiedzi – zwolennikiem energetyki rozproszonej. To tożsama wizja z tą, którą jeszcze niedawno prezentowała Koalicja Obywatelska. Chodzić może więc o wydzielenie z grup energetycznych wszystkich segmentów działalności i pozostawienie w grupach tylko dystrybucji. Wydaje się, że obszar wytwarzania, w tym OZE, a także obrót energią, mogłyby zostać wydzielone. Czy taki będzie model? Tego nie wiemy, faktem jest jednak, że kluczem – zdaniem nowej władzy – do transformacji ma być większe upodmiotowienie sektora dystrybucji energii – mówi analityk. Wskazuje, że wytwarzanie z OZE też mogłoby zostać wydzielone, a prywatne podmioty mogłyby elastycznej i efektywniej inwestować w tych obszarach, o ile sprzyjałaby temu legislacja.

Z kolei, jak mówi „Parkietowi” Michał Sztabler, analityk Noble Securities, spółki dystrybucyjne w ostatnich latach przynosiły sporo gotówki grupom energetycznym, kiedy inne segmenty działalności wychodziły na zero lub miały ujemne przepływy. Teraz ma to być zaniechane i żeby tego uniknąć, miałoby dojść do wydzielenia spółek dystrybucyjnych z grup energetycznych. Innymi słowy, można spodziewać się, że to, co miało zostać w poprzedniej koncepcji transformacji zostanie wydzielone, a to, co miało zostać, będzie wydzielone – mówi.

Zmiany w zarządach

Kolejne rady nadzorcze Polskiej Grupy Energetycznej oraz Tauronu, a więc pozostałych spółek elektroenergetycznych, mogą odbyć się w przyszłym tygodniu. Wówczas za dotychczasową pracę nowe rady mają podziękować prezesowi PGE Wojciechowi Dąbrowskiemu oraz prezesowi Pawłowi Szczeszkowi w Tauronie. Zmiany, na które czeka większość branży, a więc przyszłość Orlenu, będą bardziej określone po wtorku, 6 lutego, kiedy wymieni się rada nadzorcza firmy. Skarb Państwa wkrótce ogłosi kandydatów.