#WykresDnia: Rekordowe pożyczki amerykańskich banków

Tuż przed zakończeniem programu finansowania terminowego Fed popyt ze strony banków wyniósł 14,3 mld dolarów, a ogólna suma pożyczek sięgnęła 161,5 mld dolarów.

https://pbs.twimg.com/media/GEKYXLpWsAI-UsL?format=png&name=900x900

Bankowy program finansowania terminowego (BTFP), narzędzie Fed służące do stłumienia paniki bankowej i kryzysu płynności z marca 2023 r., wygaśnie 11 marca, zgodnie z pierwotnym rocznym terminem, powiedział Michael Barr, wiceprzewodniczący Fed ds. nadzoru.

– Program zadziałał zgodnie z założeniami – stwierdził. – To radykalnie i szybko zmniejszyło napięcie w systemie – stwierdził dodając, że było to bardzo skuteczne.

Banki mogą w dalszym ciągu zaciągać nowe kredyty w ramach tego programu do 11 marca, a istniejące refinansować przez rok – przypomniał.

BTFP został wprowadzony 12 marca 2023 r. w celu opanowania paniki wśród deponentów, która doprowadziła ich do wycofania gotówki z szeregu banków, w niektórych przypadkach w ciągu kilku dni, co doprowadziło do upadku trzech banków regionalnych: Silicon Valley Bank, Signature Bank i First Republic, gdzie wszyscy deponenci zostali objęci całością przez FDIC, ale inwestorzy zostali poszkodowani. Czwarty bank, Silvergate Capital, który doświadczył pierwszego w tym cyklu runu na bank, został zlikwidowany pod presją, ale bez finansowania z FDIC.

BTFP miał dwie szczególne cechy, które sprawiały, że zaciąganie pożyczek od Fed było dla banków mniej kosztowne niż w przypadku długo istniejącego okna dyskontowego Fed. Po pierwsze banki mogły ustanowić zabezpieczenie po cenie nabycia, a nie wartości rynkowej, jednak zabezpieczenie musiało zostać zakupione przed 12 marca 2023 r., aby banki nie mogły oszukać systemu. Okno dyskontowe wymaga zabezpieczenia wycenianego według wartości rynkowej. Po drugie naliczane odsetki są stałą stopą przez okres pożyczki (do jednego roku) równą jednorocznej stopie swapu indeksowego jednodniowego powiększonej o 10 punktów bazowych. Dzięki temu było ono nieco mniej kosztowne niż okno dyskontowe, którego stopa ustalana jest przez Fed jako jedna z pięciu stóp procentowych (obecnie 5,5 proc.)

Jednak ta druga zasada stała się gorącym tematem na początku listopada, kiedy rentowność obligacji skarbowych o okresie jednego roku i dłuższych zaczęła spadać w związku z obniżkami stóp procentowych, a rentowność obligacji jednorocznych ostatecznie spadła w grudniu do około 4,85%. Natomiast roczna stopa jednodniowego swapu indeksowego BTFP powiększona o 10 punktów bazowych wahała się w tym samym przedziale. Zatem banki mogłyby pożyczyć od Fed na kwotę około 4,85%, a następnie pozostawić gotówkę na swoich rachunkach rezerwowych w Fed, aby zarobić na niej 5,4%, co dałoby niezły spread wolny od ryzyka. Ta możliwość arbitrażu spowodowała gwałtowny wzrost sald BTFP począwszy od początku listopada. Biorąc pod uwagę, że salda są nadal stosunkowo małe w porównaniu z innymi pozycjami bilansu Fed i dużymi bankami, prawdopodobne jest, że większym bankom nie pozwolono na prowadzenie tej transakcji.

Od 1 listopada saldo BTFP wzrosło o 30 proc., po zasadniczo niezmienionym poziomie przez poprzednie trzy miesiące.

Na początku listopada koszt funduszy BTFP spadła znacznie poniżej dochodu uzyskany z tych funduszy i właśnie wtedy ten pozbawiony ryzyka arbitraż stał się opłacalny i skorzystały z niego przynajmniej mniejsze banki. Arbitraż ten mógł być dla Fed kolejną motywacją do zamknięcia programu.

Z analizy The Wall Street Journal wynika, że ​​korzyści płynące z BTFP mają charakter tymczasowy, ponieważ program ma wygasnąć 11 marca, chyba że zostanie przedłużony. Wiceprezes Rezerwy Federalnej ds. nadzoru bankowego wskazał, że przedłużenie jest mało prawdopodobne. Ponadto, jeśli oczekiwania rynkowe ulegną zmianie i przewidywana będzie mniejsza liczba obniżek stóp procentowych, cena programu może ulec zmianie, zmniejszając jego atrakcyjność, jak stwierdzono w analizie.

Co więcej, choć zwiększone wykorzystanie BTFP może nie wskazywać na nowe napięcia dla banków, według WSJ jest mało prawdopodobne, aby znacząco złagodziło problemy związane z wyższymi kosztami depozytów. Oczekuje się, że sektor bankowy stanie w obliczu malejących zysków, a pozytywny arbitraż zapewniany przez BTFP może nie wystarczyć, aby zrównoważyć te wyzwania.