Niskie ceny? Sprzedaż musi być większa

Rozmowa z Jarosławem Zagórowskim, prezesem Jastrzębskiej Spółki Węglowej

Ochłonął pan już po giełdowym debiucie Jastrzębia?

Już następnego dnia trzeba było zejść z chmur na ziemię, wrócić do systematycznej pracy i zarządzania firmą, której kondycja jest dobra, a może być jeszcze lepsza. Jestem zadowolony, że na giełdzie jest pierwsza śląska spółka węglowa. Przetarła ona szlaki innym. Najważniejsze, że przełamano opory – po trudnych negocjacjach ze związkowcami. Sam dzień debiutu był niesprzyjający, bo wiadomości o śmieciowym ratingu Portugalii zaszkodziły całemu rynkowi, w tym nam. Jestem pewien, że bez tych pesymistycznych wieści byłoby o wiele lepiej. Ale nie to jest teraz najważniejsze. Jesteśmy na giełdzie, jesteśmy transparentni i choć stabilizacji na rynku nie ma, nasz kurs jest stabilny. JSW pobudziła apetyty inwestorów, ale muszą oni pamiętać, że dziś na giełdzie nie zarabia się z dnia na dzień.

Jesteście już w indeksie MSCI, a 8 sierpnia zostanie ogłoszona decyzja o rewizji WIG20. Jesienią wejdziecie już w jego skład.

Czekamy na decyzję GPW. Jeśli będzie pozytywna, to znaczy, że spełniamy oczekiwania. To pokaże, że nasze akcje są płynne, a to bardzo ważna informacja dla inwestorów. Po road show wiemy, czego oni oczekują, na co zwracają uwagę. I pod tym kątem chcemy porządkować ten organizm gospodarczy, jakim jest grupa kapitałowa JSW. A jest coraz większa, bo przejęliśmy niedawno kombinat Koksochemiczny Zabrze, który musimy teraz zintegrować.

Analitycy DM BDM prognozują, że w II kw. mogliście mieć 2,2 mld zł przychodów, ale że zysk – uwzględniając koszty oferty publicznej i nagrodę dla załogi za ubiegły rok przyznaną jeszcze przez państwowego właściciela – wyniesie tylko 102 mln zł. Złym sygnałem są też spadające ceny węgla koksowego. Jakie będzie dla JSW drugie półrocze?

Wyniki za pierwsze półrocze podamy 31 sierpnia, bo wciąż trwa ich audyt. Jeśli chodzi o produkcję, to drugie półrocze powinno być lepsze, bo uruchomimy nowe ściany, które są obecnie przygotowywane do eksploatacji, oraz wznowimy pracę w tych, które zostały wyłączone z ruchu z powodu losowych zdarzeń górniczych. Mam tu na myśli ściany w kopalniach Krupiński i Jas-Mos. Chcemy mieć stabilne wyniki, dlatego staramy się kompensować spadek cen węgla koksowego na świecie wzrostem jego wydobycia.

Po co grupie kolejne spółki? Chcecie przejąć wałbrzyską koksownię Victora oraz jastrzębskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej.

Mamy już Spółkę Energetyczną Jastrzębie, a kupno Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej pozwoli osiągnąć efekt synergii. Dzięki temu będziemy mogli zagospodarować bardziej efektywnie większą ilość metanu i słabej jakości węgli. Nie będziemy energetycznym potentatem, ale małe i średnie inwestycje w tej dziedzinie też mają sens i są uzasadnione ekonomicznie. Dlatego zamierzamy zbudować kocioł o mocy ok. 60 MW przy kopalni Zofiówka, w którym będą spalane słabsze węgle i odpady, bo to tańsze, niż ich wywożenie. Przy koksowni Przyjaźń powstanie z kolei blok o podobnej mocy opalany gazem koksowniczym. Na rynku energii w Polsce znajdzie się miejsce także dla takich graczy jak my.

Staramy się również o koksownię Victoria. Dzięki niej moglibyśmy produkować w ramach grupy zarówno koks wielkopiecowy, opałowy, jak i odlewniczy.

Warta 0,4–0,5 mld zł Victoria miała być tak jak Zabrze włączona do grupy JSW. Ale resort skarbu zmienił zdanie i teraz chce ją sprzedać jako osobną spółkę. Dlaczego miałby sprzedać ją wam?

Na tym polega biznes. Ważne, ile się kładzie na stół i jakie intencje ma oferent.

Czy w JSW odczuwa się już efekty zmian właścicielskich?

Na razie nie było jeszcze WZA. Być może odczujemy je wtedy, gdy zwiększy się skład naszej rady nadzorczej, która liczy obecnie 10 osób, a będzie mogła liczyć 12, bo główny akcjonariusz chce dać szansę wejścia do niej nowym udziałowcom.

Ale na pewno odczuwacie zmianę finansową. Nie płacicie już tzw. 15-proc. opłaty z zysku obowiązującej jednoosobowe spółki Skarbu Państwa.

O tak, od lipca już jej nie ma, więc nie obciąży wyników drugiego półrocza. Przypomnę, że za cały 2010 r. odprowadziliśmy z tego tytułu ponad 178 mln zł. To duża suma.

A jak mają się związkowcy, którzy tak zaciekle mówili „nie" wejściu na giełdę?

Debiut otworzył nowy rozdział naszej pracy. Teraz patrzą na nas instytucje finansowe, analitycy, inwestorzy. Związkowcy zaangażowali się w pomoc przy przydziale akcji pracowniczych, co bardzo nas cieszy. Pewnie jeszcze dadzą o sobie znać, choć mam nadzieję, że z nieco mniejszym temperamentem niż tuż przed debiutem, gdyż w końcu poczuli odpowiedzialność za udziałowców, którymi jest też załoga.

Za kilka dni gotowa będzie lista ponad 47 tys. osób uprawnionych do otrzymania darmowych akcji. Słyszałam, że np. firma Secus już szykuje się do ich skupowania za jedną trzecią giełdowej ceny, czyli za ok. 45 zł za sztukę.

Na te akcje jest dwuletni lock-up. Jeśli jakaś firma znalazła furtkę, by legalnie kupić prawa do akcji, to my nic nie możemy zrobić. Cały czas prowadzimy kampanię informującą pracowników o skutkach pochopnych decyzji, apelowaliśmy też do stowarzyszenia notariuszy, by uświadamiali sprzedającym, że to decyzja, która pociąga za sobą poważne skutki prawne. Z drugiej strony rozumiem, że niektórzy nie chcą czy też nie mogą czekać na pieniądze dwa lata i wolą dostać mniej, ale już. Świadczy to o atrakcyjności naszych akcji.

A co z programem pożyczek bankowych pod zastaw akcji?

Rozmawiamy na ten temat z bankami, bo dzięki ich ofercie załoga nie straciłaby prawa do dywidendy, no i nie straciłaby akcji. Dlatego lepiej, by do pracowników dotarły właśnie takie instytucje finansowe.

rozmawiała Karolina Baca, fot. r.