Branża węglowa czeka na plan ratunkowy

Wybory prezydenckie już się skończyły, a Ministerstwo Aktywów Państwowych (MAP) wciąż nie przedstawiło zapowiadanej od miesięcy strategii dla branży górniczej.

Program ma pokazać m.in., jaka przyszłość czeka największego producenta węgla kamiennego w Unii Europejskiej – Polską Grupę Górniczą, kontrolowaną przez państwowe koncerny energetyczne. Program jest o tyle pilny, że PGG grozi utrata płynności finansowej.

– Prace trwają. Kiedy program będzie dopięty, nie będziemy zwlekać z jego publikacją – deklaruje Karol Manys, rzecznik MAP.

Taki komunikat słyszymy jednak już od dawna, a minister aktywów państwowych Jacek Sasin już kilkakrotnie przekładał publikację dokumentu. Na drodze stanęła nie tylko kampania prezydencka, ale też – jak wynika z naszych nieoficjalnych informacji – brak porozumienia pomiędzy resortem a spółkami węglowymi i energetycznymi co do głównych kierunków zmian w sektorze górniczym.

GG Parkiet

Pomysłów było co najmniej kilka. A wśród nich m.in. wydzielenie osobnej spółki, do której miałyby trafić kopalnie, przerzucenie kopalń PGG i Tauronu do państwowego Węglokoksu i znalezienie dla niego inwestora czy próba wynegocjowania w Komisji Europejskiej dopłat do funkcjonowania nierentownych kopalń wraz ze wskazaniem terminów ich zamknięcia (w niektórych przypadkach bardzo odległych).

Do dziś jednak żaden z pomysłów nie został oficjalnie przedstawiony górnikom, a ich cierpliwość się kończy. W czwartek górniczy związkowcy wystosowali list do premiera Mateusza Morawieckiego z apelem o spotkanie i pilną interwencję „w związku z coraz bardziej katastrofalną sytuacją, w której znajduje się PGG, oraz całkowitą bezczynnością strony właścicielskiej spółki, czyli MAP". Ostrzegają, że jeżeli do końca lipca nie ruszą negocjacje, rozpoczną się przygotowania do akcji protestacyjnych.

Eksperci alarmują, że zmiany w górnictwie są pilnie potrzebne, a górnicy powinni przygotować się na program, który będzie przewidywał zamknięcie kopalń przynoszących największe straty.