6 spółek na długi termin

Gościem Piotra Zająca w piątkowym programie "Prosto z parkietu" był Piotr Neidek, analityk techniczny DM mBanku.

W ujęciu długoterminowym WIG cały czas pozostaje w kanale wzrostowym. Jakie wynikają z tego prognozy dla naszego szerokiego rynku na 2018 r.?

Kurs WIGu zatrzymał się ostatnio na oporze wyznaczonym przez historyczny szczyt i wspomniany kanał wzrostowy. W podobnym kanale przebywa też MSCI Emerging Markets. Powstaje pytanie czy trwający teraz odpoczynek jest wyhamowaniem w układzie hossy i wstępem do większej korekty, czy jednak jest to tylko przystanek przed atakiem na szczyt. Z wykresu trudno wyciągnąć klarowną prognozę, ale w mojej opinii na najbliższe dwa kwartały możemy pozostać optymistami.

A więc w końcu pokonamy historyczne maksimum?

W tym roku zabrakło zaledwie 3 proc., by go zaatakować. Teraz ten dystans wynosi około 7 proc., więc wystarczy jeden mocniejszy tydzień, by wejść na szczyt.

Co z układem kresek w przypadku mWIG40? Czy na świecach miesięcznych widać szanse na wybicie z trwającej konsolidacji?

Uważam, że trwająca konsolidacja jest formą odpoczynku w długoterminowym układzie hossy. Mamy teraz podobną sytuację, jak w 2004 r., gdy na wykresie tego indeksu też pojawiła się konsolidacja w kształcie klasycznej formacji flagi. Brakuje mi teraz argumentów za tym, by negować wzrostowy scenariusz. Jeśli zauważymy, że mWIG40 ma 10 proc. do swoich historycznych szczytów, a mDAX zachowuje wzrostowy układ, to też można pozostać optymistą Na klarowny sygnał trzeba poczekać, aż mWIG40 przebije 5000 pkt. Pułap 4600 pkt jest natomiast wsparciem i do tego poziomu średnie spółki są bezpieczne.

Przejdźmy teraz do spółek. Pana pierwszą propozycją jest BOŚ. Na wykresie mamy klarowny, długoterminowy trend spadkowy. Rozumiem, że możemy liczyć na jego zmianę?

BOŚ wyróżnia się negatywnie na tle banków zgrupowanych w WIG20, ale na wskaźniku sektorowym WIG-banki należy dostrzec aktywne sygnały kupna. Dlatego uważam, że te bankowe maluchy, jak właśnie BOŚ, mogą także zacząć rosnąć. Zwróciłbym uwagą na ostatnie wolumeny, które pojawiły się na akcjach tego banku, w trendzie spadkowym i przy historycznym denku. Myślę, że mamy do czynienia z klasyczną formą akumulacji – zbierania akcji z rynku przy słabych nastrojach. Wolumen rósł ostatnio przy próbie odbicia, spadał podczas fali spadkowej i zanikł w trakcie konsolidacji. Uważam, że zakumulowany wcześniej kapitał to zwiastun zmiany trendu. Do tego widzimy na wykresie formację podwójnego dna. Spodziewam się fałszywego wybicia w dół, zaniku wolumenu i powrotu nad 10 zł. Jest to poziom sygnalny.

Druga propozycja to CEZ. Na wykresie w układzie miesięcznym widać formację trójkąta, którą notowania kilka miesięcy temu opuściły górą. Można liczyć na kontynuację zwyżek?

Myślę, że w przypadku CEZu w ostatnich latach została zakumulowana energia, w postaci mniejszych wahań, napływu kapitału i braku trendu wertykalnego. W efekcie doszło do wspomnianego wybicia. Z punktu widzenia AT jest to zachęta do dalszych zwyżek. A przestrzeń na takowe jest spora, sięgająca moim zdaniem nawet 50 proc. Zwłaszcza, że w ostatnich tygodniach przebity został średnioterminowy opór. Także długoterminowy cel to 120 zł.

Ale gdyby CEZ zaczął słabnąć, to mamy się spodziewać powrotu do górnej granicy trójkąta?

Myślę, że spadek w rejon 70-65 zł nie byłby oznaką słabości, ale raczej okazją do wyprowadzenia kolejnej fali wzrostowej.

Trzecia propozycja to także bankowy maluch – Getin Noble. Czy na wykresie budowane jest długoterminowe, podwójne dno?

Myślę, że tak jak BOŚ, tak i Getin będzie nadrabiał zaległości do indeksu branżowego. Jeśli chodzi o technikę, to mamy odbicie od lokalnego oporu, ale zwróciłbym uwagę na zachowanie wolumenu. Kiedy pojawiło się podbicie, pojawił się też kapitał. On był już wcześniej zauważalny na podobnych poziomach cenowych. Myślę, że fazę dystrybucji mamy już za sobą, bo przy falach spadkowych wolumen zanika, a więc nie ma już chętnych do wyprzedaży walorów po niskich cenach. Siła podaży gaśnie więc stawiam tezę, że jest to struktura spotykana w końcowych fazach bessy. Spodziewam się więc zmiany trendu w najbliższych kwartałach. Potencjalny stop loss to 1-1,05 zł.

KGHM ma szansę wydostać się z tego klinczu między 130 i 100 zł?

Tutaj zwróciłbym uwagę, że na świecach tygodniowych pojawiła się klasyczna, elliotowska trójka. Notowania mają fazę odpoczynku pod oporem i to wszystko układa się w formację flagi. Biorąc pod uwagę zachowanie średnich EMA i układ wolumenu w ujęciu dziennym, myślę, że test 100 zł jest zagraniem fałszywym, zachęcającym do ataku na 130 zł, gdzie byki czeka test. Dodam, że sygnały kupna pojawiły się też na zagranicznych indeksach grupujących spółki miedziowe, a także na wykresie samego surowca.

Piąty typ na długi termin to Orzeł Biały. Jakie są techniczne predykcje dla tej spółki?

Spółka ta również związana jest z sektorem surowcowym, dlatego zwróciłbym na początek uwagę na zachowanie indeksu CRB, który ma korzystny układ kresek. W przypadku samej spółki mamy do czynienia z odbiciem od dolnej granicy długoterminowej konsolidacji. Górna granica to 26 zł, co przy obecnej wycenie daje potencjał wzrostu rzędu 100 proc. Na korzyść byków przemawia zachowanie wolumenu – jego skoki przy wzrostowych próbach i zanik przy spadkowych, i co najważniejsze ostatnia konsolidacji praktycznie bez handlu. Moim zdaniem można liczyć na kontynuację zwyżek chociażby w ramach widocznego kanału wzrostowego. Ewentualny stop loss to 10 zł w tygodniowych cenach zamknięcia.

I ostatnia propozycja to Orange Polska.

Na wykresie widać wyraźnie formację odwróconej głowy z ramionami, w ramach której można planować strategię. Linia szyi jest przy 6,2 zł. Znów zwracam uwagę na wolumen, który rośnie, towarzysząc trwającej fali wzrostowej. Wygląda na to, że korekta jest za nami, a obecny swing nawiązuje do układu impulsu, a więc struktury związanej z trendem nadrzędnym. Dlatego spodziewam się, że linia szyi zostanie zaatakowana.