Dobrowolne fundusze emerytalne mimo bessy dały zarobić

Działające w ramach trzeciego filara emerytalnego niszowe DFE pokazują, że nawet w czasie mocnych spadków na giełdzie można wypracować dodatnie stopy zwrotu.

W 2015 roku dobrowolne fundusze emerytalne zarobiły średnio 3,2 proc. – wynika z wyliczeń „Parkietu". W tym czasie WIG spadł o 9 proc., a WIG20 prawie o 20 proc. Średnia stopa zwrotu funduszy akcji polskich była 6,2 proc. pod kreską, a funduszy zrównoważonych 5,2 proc. na minusie.

Elastyczne zarządzanie

Najefektywniej pieniędzmi przyszłych emerytów zarządzał fundusz Nationale-Nederlanden, wypracowując 16,2 proc. Dalej był PZU z wynikiem +9,1 proc. i Pekao, który miał 3,3 proc. na plusie. Najsłabiej w ubiegłym roku poradził sobie fundusz Nordea, tracąc 2,5 proc.

DFE wypadają też bardzo dobrze w dłuższym okresie. Średnia trzyletnia stopa zwrotu funduszy przekracza 36 proc.

Skąd tak dobre wyniki DFE, na bardzo trudnym rynku?

Arkadiusz Julke, zarządzający DFE PZU, tłumaczy, że przede wszystkim selektywnie postawił na spółki małe i średnie, niedoważając firm z WIG20.

– Okazało się to skuteczną strategią, ponieważ indeksy małych i średnich spółek w ubiegłym roku wzrosły przy istotnym spadku indeksu największych spółek na warszawskiej giełdzie – wskazuje Julke. – W części dłużnej pobiliśmy także giełdowy indeks obligacji skarbowych.

Jednak największym atutem DFE jest ich wielkość, a raczej „niewielkość". Największy na rynku Pekao zarządza aktywami, które nie przekraczają 30 mln zł. Środki wszystkich ośmiu dostępnych dla klientów DFE wynoszą niecałe 110 mln zł. Przy tak skromnych kwotach bardzo łatwo wchodzić w poszczególne inwestycje i wychodzić. A tak elastyczne zarządzanie potrafi dać bardzo dobre efekty.

– DFE dysponują małymi aktywami i na pewno łatwiej się nimi zarządza – mówi „Parkietowi" Grzegorz Chłopek, prezes Nationale-Nederlanden PTE. – Nie występuje problem z płynnością, który może być barierą w przypadku aktywów dużych.

Opłaty robią swoje

Wysokie stopy zwrotu to ponadto efekt stosunkowo niskich opłat – DFE mają dość klarowną strukturę kosztów ponoszonych przez klienta. Opłata za zarządzanie w większości z nich wynosi 2–2,5 proc. Część PTE pobiera także dodatkową opłatę po przekroczeniu określonego poziomu stopy zwrotu.

Opłata od składki jest bardzo różnorodna. Część PTE pobiera ją jednorazowo podczas zakładania konta. Inne inkasują prowizję od wpłat.

Niskie koszty fundusze zawdzięczają niewątpliwie temu, że są niejako przybudówką do otwartych funduszy emerytalnych. DFE zostały założone i są prowadzone przez powszechne towarzystwa emerytalne. Zarabianie na zarządzaniu OFE pozwala towarzystwom mocno obniżyć prowizje

Wzrost zainteresowania

Chociaż DFE funkcjonują dopiero od trzech lat, dobre wyniki przyciągają coraz więcej oszczędzających w ramach IKE czy IKZE. 2015 rok można pod tym względem uznać za przełomowy – część funduszy odnotowało kilkudziesięcio-, a nawet kilkusetprocentowy przyrost składki spływającej od klientów.

– Ludzie zaczęli świadomie wypełniać PIT i szukają możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania, a taką możliwość dają wpłaty do IKZE – mówi Grzegorz Chłopek.

– Na pewno pozytywnie zadziałało uporządkowanie kwestii podatkowej, czyli ustalenie 10-proc. stawki ryczałtowej obejmującej wypłaty z IKZE – wskazuje prezes NN PTE.

W podobny sposób uzasadnia ten trend Arkadiusz Julke.

– W miarę wzrostu społecznej świadomości dotyczącej wagi dodatkowego zabezpieczenia emerytalnego oczekujemy przyspieszenia napływu środków – prognozuje.

[email protected]