Robert W. Fogel amerykański historyk i ekonomista z University of Chicago, który za swoje badania na temat niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych i ich wpływu na rozwój gospodarki otrzymał w 1993 r. nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii, umarł we wtorek 11 czerwca w wieku 86 lat. Jak mówi rodzina, jego śmierć nastąpiła w wyniku wcześniejszej krótkiej choroby.
Fogel stosował różne metody ilościowe, aby wyjaśniać zaszłe zmiany gospodarcze i instytucjonalne. Jego prace często były sprzeczne z obiegowymi opiniami, a nawet w pewnym czasie, były kontrowersyjne. Badania Fogla wykazały między innymi, że rozwój kolei w XIX w. miał mniejszy wpływ na gospodarkę niż wcześniej sądzono.
Aż do końca swoich dni, Fogel pozostał aktywnym członkiem Wydziału Ekonomii University of Chicago oraz Chicago Booth School of Business, gdzie kontynuował badania naukowe i prowadził wykłady z ekonomii i demografii marketingu, zaludnienia a gospodarki oraz etyki biznesu.
W 1980 r. Fogel zaczął skupiać się na tym, co nazwał później „Problemem tworzenia i badania dłuższych cyklów życia oraz międzypokoleniowych zbiorów danych". Te badania doprowadziły go do napisania wielu prac naukowych i kilku książek, między innymi „The Escape from Hunger and Premature Death" oraz „The Changing Body: Health, Nutrition and Human Development in the Western World since 1700. The Changing Body", we współpracy z Roderickiem Floud, Bernardem Harris oraz Sok Chul Hong.
Szwedzka Królewska Akademia Nauk przyznała mu w 1993 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za, jak powiedziano, „odnowienie badań historii gospodarczej poprzez zastosowanie teorii ekonomicznych i metod ilościowych w celu wyjaśnienia zmian gospodarczych i instytucjonalnych". Szwedzka Królewska Akademia Nauk nazwała także jego badania nt. kolei i amerykańskiego wzrostu gospodarczego, „przełomem naukowym". Fogel odebrał nagordę wspólnie z Douglassem North, profesorem Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St Louis.
