Grupa KGHM będzie pilnować kosztów

Nadchodzący rok będzie trudny pod względem presji kosztów, w kolejnych latach firma spodziewa się poprawy koniunktury na rynku miedzi.

Praca nad budżetem na przyszły rok i przegląd zatwierdzonej w styczniu br. strategii do 2030 r. to główne priorytety KGHM według nowego prezesa Tomasza Zdzikota, powołanego na początku listopada.

– Czekamy na uzupełnienie zarządu o dwie osoby odpowiedzialne za bardzo ważne kwestie: rozwój grupy oraz zarządzanie aktywami zagranicznymi. Mam nadzieję, że stanie się to jak najszybciej. Po tak znaczącej rekonstrukcji jest oczywiste, że należy się przyjrzeć strategii. Nie jest powiedziane, że cokolwiek zmienimy – wyjaśnił Zdzikot. – Chciałbym, żeby priorytetem były inwestycje i rozwój oraz skupienie na działalności podstawowej: produkcji miedzi i srebra – dodał. Jeśli chodzi o budżet na 2023 r., będzie on musiał pogodzić presję kosztów z planami inwestycji.

Nie widać załamania

Na konferencji wynikowej menedżerowie KGHM powiedzieli, że jeśli chodzi o perspektywy, nastroje na rynku są mieszane.

– Prognozy o załamaniu, o głębokiej recesji, jak na razie się nie sprawdzają – powiedział Andrzej Kensbok, wiceprezes ds. finansowych. – Jest oczekiwanie związane z ożywieniem gospodarczym w Chinach. Nie jest to taka natychmiastowa poprawa, jakiej niektórzy się spodziewali po rozstrzygnięciach politycznych, niemniej są sygnały o zwiększeniu akcji kredytowej na rynku nieruchomości, o przyspieszeniu inwestycji infrastrukturalnych, m.in. dotyczących zielonej transformacji. Z drugiej strony sytuacja w USA i Europie jest chwiejna, choć nie katastrofalna – dodał.

Jego zdaniem przyszły rok będzie trudny, wymagający ciężkiej pracy nad kosztami. Jednak jeśli chodzi o kolejne lata, można się spodziewać powrotu koniunktury. Na plus dla wycen miedzi zadziała przewaga popytu nad podażą w związku z brakiem nowych inwestycji górniczych.

KGHM podtrzymuje chęć inwestowania we własne źródła energii, m.in. farmy fotowoltaiczne i wiatrowe, analizuje też projekty SMR (małe reaktory jądrowe – red.). Na 2023 r. grupa ma zabezpieczone dostawy prądu w 30 proc., a gazu w 40 proc. Nie dokonuje obecnie transakcji terminowych, licząc, że ceny obniżą się wobec bardzo wysokich bieżących m.in. dzięki rozwiązaniom legislacyjnym.

Menedżerowie podkreślili, że 13-proc. wzrost kosztów produkcji miedzi (tzw. koszt C1) rok do roku w ciągu trzech kwartałów to dobry wynik, wziąwszy pod uwagę presję kosztów właściwie z każdej strony.

Stabilna produkcja

W ciągu dziewięciu miesięcy grupa zaksięgowała 6,95 mld zł EBITDA skorygowanego o odpisy – to o 10 proc. mniej niż rok wcześniej. Średnie notowania miedzi były jednak o 17 proc. niższe rok do roku, a srebra o 21 proc. Na plus zadziałały różnice kursowe: za dolara płacono średnio 22 proc. więcej niż w analogicznym okresie ub.r. Produkcja była względnie stabilna, w przypadku miedzi skurczyła się o 3 proc., do 557 tys. ton, a srebra wzrosła o 1 proc., do 1,02 tys. ton.

443 tys. ton miedzi (wzrost o 1 proc.) dostarczyła polska część grupy, 68 tys. chilijska Sierra Gorda (spadek o 13 proc. z przyczyn geologicznych), a 47 tys. z KGHM International (spadek o 15 proc., m.in. z powodu sprzedaży jednej z kopalni).

Skonsolidowany zysk netto wzrósł o 11 proc., do 5,27 mld zł. Zysk spółki matki skurczył się o 27 proc., do 3,54 mld zł (17,7 zł na akcję) – w ub.r. większy niż obecnie był wpływ odwrócenia odpisów.

Wskaźniki zadłużenia pozostają niskie, na koniec września dług netto do skorygowanego EBITDA wynosił 0,7 wobec 0,8 rok wcześniej. Dług netto sięgał 4,8 mld zł wobec 5,5 mld zł rok wcześniej.

Nowy zarząd był rzecz jasna pytany o politykę dywidendy. Prezes Zdzikot zadeklarował, że nie przewiduje zmian kierunkowych, a decyzje o wypłacie będą podejmowane w odpowiednim czasie.