Dla węgla tylko giełda. Banki nie ufają kopalniom

– Jeśli resort gospodarki podejmie decyzję o prywatyzacji śląskich kopalń, będziemy ten proces wspierać, bo doświadczenia po debiucie Bogdanki są bardzo pozytywne - powiedział „Rzeczpospolitej” minister skarbu Aleksander Grad

Minister pytany przez „Rzeczpospolitą” o to, czy to skarb państwa zachowa kontrolny pakiet akcji śląskich kopalń (co zakłada strategia dla sektora), czy zostaną sprywatyzowane całkowicie jak Bogdanka (dla niej strategię zmieniono) powiedział, że będzie to zależało od resortu gospodarki, który nadzoruje śląskie spółki wydobywcze.

[srodtytul] Kto pierwszy - JSW czy KHW?[/srodtytul]

– Górnictwo przeszło trudną restrukturyzację i to już zupełnie inna branża niż na początku lat 90. Ograniczono wydobycie, zatrudnienie. Górnictwo przestało generować straty. Branża nie stoi przed takim problemem, jak stocznie, które trzeba było zamknąć - mówił Janusz Steinfoff, były wicepremier i minister gospodarki. - Przed prywatyzacją potrzeba przekształceń strukturalnych. Jak w Jastrzębskiej Spółce Węglowej, choć tak tworzenie grupy węglowo-koksowej idzie za wolno. Trwa to już prawie siedem lat, a należało to zrobić maksymalnie w dwa lata - dodawał. Jego zdaniem wyłącznie z planu powstania grupy na bazie JSW koksowni wałbrzyskich Victoria nie było racjonalne.

Według Steinhoffa po Bogdance kolejną spółką na GPW będzie Katowicki Holding Węglowy, który jest do tego już przygotowany, a potem Jastrzębska Spółka Węglowa (przypomnijmy, że w piątkowym wywiadzie dla „Rzeczpospolitej” wiceminister gospodarki Joanna Strzelec-Łobodzińska powiedziała, że jeśli zapadnie ostateczna decyzja o prywatyzacji JSW to spółka ta trafi na parkiet w pierwszej połowie 2011 r., a KHW w drugiej połowie przyszłego roku).

- Węgiel jest podatny na wahania koniunktury, dlatego optymalna struktura kapitałowa może być źródłem przewagi konkurencyjnej - mówił Wiktor Namysł, partner w McKinsey&Company.

- Bez inwestycji kopalnie po prostu umrą. Dlatego trzeba inwestować, by przedłużyć ich żywotność - powiedział prof. Andrzej Barczak z katowickiej Akademii Ekonomicznej.

- Poprawiło się bezpieczeństwo pracy. 200 mln ton dawało 200 ofiar śmiertelnych. Dziś na szczęście nie a tej zależności. A co zmieniło się w kwestii prywatyzacji? Nic. Ludzie się boją nowego spojrzenia na spółkę, bo teraz jest im dobrze z silnymi związkami zawodowymi i wpływami politycznymi. Panuje przekonanie, że inwestor pozabranżowy sobie nie poradzi. A spółki okołogórnicze zostały kupione przez takich inwestorów i efekty widać, radzą sobie dobrze i ratują w zasadzie polskie górnictwo - powiedział Jerzy Markowski, były wiceminister gospodarki. - Prywatyzacja to narzędzie pozyskania pieniędzy na inwestycje. Innej drogi nie ma - dodał. Jako przykład wskazał kopalnię Silesia. – Związkowcy wydawałoby się genetycznie uprzedzeni do prywatyzacji chcąc ratować kopalnię znaleźli sami inwestora. Tylko czy żeby prywatyzować to sytuacja musi być aż tak skrajna? – zastanawiał się Markowski.

[srodtytul] Inni doceniają węgiel, a Polska nie[/srodtytul]

Zdaniem uczestników dyskusji polski węgiel jest perspektywiczny. NWR chce inwestować w Dębieńsko i Morcinka, EPH - w Silesię, być może Emami zbuduje nowy zakład węgla koksowego. - Bo widzą szanse. Polska bowiem ma 1 proc. udziału w światowym stali - mówił Markowski.

Jego zdaniem jeśli nie wychodzi prywatyzacja spółek węglowych, śląskie kopalnie powinny iść na giełdę pojedynczo, bo wtedy może być łatwiej znaleźć dla nich inwestora.

- Prywatne przedsiębiorstwo jest transparentne, łatwiej się nim zarządza, podejmuje się łatwiej decyzje - mówił Jarosław Zagórowski, prezes Jastrzębskiej Spółki Węglowej. - My czasem jako firmy państwowe nie mogliśmy pewnych decyzji podejmować, bo system tych decyzji był zbyt czasochłonny – tłumaczył. Przyznał, że JSW zależy na wejściu na giełdę, bo spółka potrzebuje pieniędzy na inwestycje. Według niego JSW po stworzeniu grupy węglowo koksowej (zostaje jej jeszcze włączenie koksowni zabrzańskich) mogłaby zarobić na giełdzie 3-3,5 mld zł (dla porównania Bogdanka z IPO zgarnęła 528 mln zł, NWR 790 mln zł).

- Jeśli nie wykorzystamy swojej szansy teraz, to skończymy jak stocznie. Jesteśmy w połowie drogi, by tak się stało - mówił Zagórowski przypominając, że jego spółka była już na dobrej drodze do wejścia na giełdę, ale zmieniły się wówczas rządy.

- Dla inwestora ważne jest złoże i posiadane koncesje. Potem pozycja rynkowa. A węgiel koksowy (baza do produkcji stali - red.) jak na razie nie ma alternatywy takiej, jak np. energetyczny. A my jesteśmy największym producentem tego surowca w UE - przypominał Zagórowski.

Dla JSW ważna jest dywersyfikacja produktowa. 65 proc. to węgiel koksowy, 35 proc. energetyczny. - A docelowo koks, dlatego pozyskujemy koksownie - mówił Zagórowski. - A to, że nie będziemy mieć wałbrzyskich koksowni to wyłącznie decyzja polityczna. Pamiętajmy, że Czechom węgiel koksowy się kończy. A jak my zaczniemy robić koks odlewniczy, to będzie problem dla Wałbrzycha - powiedział. Dodał, że JSW ma w planie także projekty energetyczne oparte na odpadach. - Dysponujemy metanem, będziemy go zagospodarowywać prawie w 100 proc. - mówił prezes JSW.

Wojciech Dygdała, wiceprezes Katowickiego Holdingu Węglowego przypomniał, że KHW już też prawie 10 lat temu szykował się do prywatyzacji. - Ale chcieliśmy jeszcze akceptacji społecznej i w 2007 r. nasza załoga powiedziała tak dla giełdy i upublicznienia pakietu mniejszościowego - przypomniał. Według niego plan prywatyzacji KHW i debiut w 2011 r. jest wciąż aktualny. - Podtrzymujemy te plany - mówił Dygdała.

Wymienił też atuty prywatyzacyjne KHW. - Dobre złoże węgla energetycznego o małej zawartości siarki, wypróbowani odbiorcy, także indywidualni. 25 proc. naszej produkcji trafia na ten właśnie rynek - mówił wiceprezes KHW.