| Zarząd Delko SA („Emitent”) informuje, że w dniu dzisiejszym otrzymał od spółki zależnej Delkor sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi („Spółka”) informacje na temat wyniku kontroli podatkowej, przeprowadzonej w Spółce, na podstawie upoważnień Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi, w dniach od 19.02.2016 r. do 23.11.2017 r. oraz w dniu 08.12.2017 r. Zakres kontroli obejmował: 1. Kontrolę zasadności zwrotu podatku od towarów i usług za okres 01.07.2015 r. – 30.11.2015 r. 2. Sprawdzenie poprawności i rzetelności transakcji z odbiorcą ze Słowacji za okres 01.07.2015 r. – 30.11.2015 r. 3. Prawidłowość rozliczenie z budżetem z tytułu podatku od towarów i usług za okres 01.07.2015 r. – 31.10.2015 r. 4. Ustalenie aktualnego stanu majątkowego. W wyniku kontroli organ podatkowy zakwestionował realność transakcji WDT na Słowację i uznał, że: 1. z jednej strony, dostawy do słowackiego kontrahenta winny być opodatkowane według stawki podstawowej w wysokości 23% - podstawa prawna art. 41 ust. 1 ustawy VAT, kwota podatku należnego wynosi 646.652,67 zł; 2. a z drugiej, Spółka nie powinna odliczyć podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez dostawcę towaru, będącego przedmiotem WDT - podstawa prawna art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy VAT; kwota podatku odliczonego wynosi 767.099,43 zł. Zarząd spółki Delkor Sp. z o.o. nie zgadza się tymi ustaleniami i zamierza złożyć zastrzeżenia do protokołu kontroli. Organ podatkowy uzasadnia niemożność zastosowania preferencyjnej stawki podatku brakiem należytej staranności w wyborze kontrahenta, na rzecz którego dokonuje WDT. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie dają jednak podstawy do takich działań. Niezachowanie należytej staranności może ewentualnie skutkować pozbawieniem podatnika prawa do odliczenia podatku, ale nie stanowi przesłanki do odmowy zastosowania stawki 0%. Wszystkie działania związane z przedmiotową WDT zarówno po stronie zakupu towaru jak i jego dostaw na Słowację Spółka podejmowała w dobrej wierze i z zachowaniem „należytej staranności”, które to pojęcie nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego, dlatego należy posiłkować się orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości i krajowych sądów administracyjnych. Zgodnie z nim, „należyta staranność” powinna być rozumiana jako zwykła kupiecka, zwyczajowo przyjęta staranność, związana z uzyskaniem przekonania, że towar nie jest nabywany od oszusta. W tym celu należy poszukiwać zwyczajowo przyjętego w biznesie poziomu staranności, zakreślonego przez rzetelność kupiecką, praktykę rynkową, czyli zwykłe racjonalne działanie weryfikacyjne. Spółka dokonując transakcji handlowych z dostawcą towarów, sprzedawanych później kontrahentowi ze Słowacji, nigdy nie napotkała na trudności w ich realizacji. Zawsze otrzymywała towar zgodny z zamówieniem, o określonej jakości i parametrach. Towar był zawsze gotowy do odbioru w magazynie. Współpraca układała się dobrze, nie było więc żadnych wątpliwości co do wiarygodności dostawcy. Poza zakresem zwyczajowo przyjętej praktyki biznesowej i praktyki gospodarczej jest sprawdzanie źródeł pochodzenia towarów na wcześniejszych etapach obrotu. Jest to wręcz niemożliwe. Podatnik, inaczej niż organy podatkowe, nie ma dostępu do baz danych, gdzie przechowywane są informacje, na podstawie których można ustalić przebieg transakcji handlowych i powiązania między firmami. Kontrolujący dysponują również wiedzą pochodzącą od innych organów podatkowych (na przykład Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej czy naczelników innych urzędów). W niniejszej sprawie kontrolujący powołują się na informacje z organów skarbowych i podatkowych o prowadzonych kontrolach i postępowaniach. Na ich podstawie formułują tezy o niedochowaniu należytej staranności. Jeżeli Podatnik miałby taką wiedzę i dodatkowo informację o źródłach pochodzenia towarów, to mógłby w odpowiedni sposób zareagować i podjąć właściwe czynności zaradcze. Zarząd Delko SA podziela zdanie zarządu spółki zależnej. O ostatecznym rozstrzygnięciu w przedmiotowej sprawie Emitent poinformuje w raporcie bieżącym. | |
