Rodzaje zleceń na rynku forex

Rodzaje zleceń stosowanych na foreksie nie odbiegają zasadniczo od tego, co znają inwestorzy giełdowi. Pewną nowością może być zlecenie warunkowe, pozwalające ustalić jednocześnie poziomy, przy których zostanie zrealizowany zysk albo strata. Poniżej przedstawiamy podstawowe typy zleceń, funkcjonujące na platformach foreksowych.

- Zlecenie po cenie rynkowej (Market Order). Jest to odpowiednik giełdowego zlecenia PKC (po każdej cenie). Inwestor deklaruje gotowość zakupu/sprzedaży waluty po aktualnie dostępnym kursie kwotowanym przez brokera. W zleceniu tym wystarczy wskazać parę walutową oraz liczbę kontraktów (lotów).

- Zlecenie z limitem ceny (Limit Order). W przypadku zlecenia kupna, transakcja zostanie przeprowadzona po cenie nie wyższej niż określony limit. W przypadku zlecenia sprzedaży, transakcja zostanie przeprowadzona po cenie nie niższej niż limit. Zlecenie to można wykorzystywać zarówno do otwierania, jak i zamykania pozycji.

Przykład: Nabyliśmy USD/CHF po 1,2550. Składamy zlecenie sprzedaży z limitem 1,27. Gdy kurs osiągnie ten poziom, pozycja zostanie zamknięta z zyskiem 150 pipsów (1 pips = 0,0001).

- Zlecenie stop (Stop Order) - Zlecenie jest aktywowane (tzn. staje się zleceniem po cenie rynkowej) po osiągnięciu wskazanego limitu aktywacji. Można je wykorzystywać na dwa sposoby:

- W celu otwarcia pozycji po osiągnięciu zakładanego poziomu kursu. Przykładowo, para USD/JPY notowana jest po 105,80. Gracz chce otworzyć długą pozycję po pokonaniu przez kurs poziomu 106. Z taką właśnie ceną składa zlecenie stop-kupna.

- W celu powstrzymania dalszych strat (stop-loss) - zlecenie zamyka stratną pozycję, gdy kurs zachowuje się wbrew oczekiwaniom inwestora.

Zlecenia stop loss są wręcz nieodłącznym elementem gry na foreksie. Duża dźwignia powoduje, że nawet niewielkie zmiany kursów walut mają zwielokrotnione przełożenie na kapitał. Z tego względu inwestor chcący zabezpieczyć się przed nadmiernym ryzykiem powinien już w momencie otwarcia pozycji założyć, że kurs może zmienić się na jego niekorzyść. Aby straty nie urosły do niekontrolowanych rozmiarów, ustawia się właśnie zlecenie stop-loss, które automatycznie zamyka pozycję.

Zlecenia stop-loss można wykorzystywać z różnych powodów, przede wszystkim:

- W celu ustrzeżenia się przed nagłymi ruchami kursu - istnieje ryzyko, że inwestor nie będzie w stanie zareagować wystarczająco szybko na ewentualne gwałtowne zmiany cen walut (np. w przypadku nieoczekiwanych wydarzeń na świecie).

- W celu kontrolowania emocji - zlecenia stop-loss pozwalają na osiągnięcie większej dyscypliny w inwestowaniu. Często bywa tak, że w momencie kiedy pozycja zaczyna przynosić straty, gracz na skutek emocji nie potrafi jej zamknąć. Wbrew racjonalnym przesłankom wierzy, że zaraz nastąpi korzystny dla niego zwrot na rynku i pozycja przyniesie w końcu zysk. Mimo to kurs często dalej zmienia się w niekorzystnym kierunku i gracz zmuszony jest ostatecznie zaakceptować znacznie większą stratę niż na początku. Ustawienie zlecenia stop-loss według wcześniej opracowanej strategii pozwala wyeliminować emocje.

Przykład: To, jak ważne jest stosowanie zdyscyplinowanej strategii ograniczania strat, pokazuje poniższy przykład. Wielkość kontraktu (lotu) to 100 000 USD, depozyt zabezpieczający to 1%, czyli 1000 USD. Inwestor postanawia grać na parze EUR/USD. W takiej sytuacji wartość dolarowa 1 pipsa jest stała i wynosi 10 USD. Kapitał gracza to 3000 USD. Wystarczy, że kurs zmieni się na jego niekorzyść o 200 pipsów, by kapitał stopniał aż o 2000 USD, do poziomu depozytu zabezpieczającego. Przykładowo, przy kursie 1,2500 EUR/USD owe 200 pipsów oznacza zmianę notowań zaledwie o 1,6%. Jeśli inwestor nie będzie stosował konsekwentnej strategii ograniczania pojedynczych strat, może szybko zbankrutować.

- Zlecenie warunkowe (OCO, One Cancels the Other) - kombinacja zlecenia z limitem oraz zlecenia stop. Inwestor jednocześnie określa poziom realizacji zysku oraz ewentualnej dopuszczalnej straty (stop-loss). Jeśli kurs osiągnie któryś z tych poziomów, jedno ze zleceń zostaje aktywowane. Drugie, przeciwstawne zlecenie zostaje wówczas automatycznie anulowane.Przykład: Gracz kupuje USD/JPY po 108. Równocześnie zakłada, że sprzeda dolary, gdy kurs spadnie do 107,5. Zysk zrealizuje, gdy kurs sięgnie 109. W tym celu gracz składa zlecenie warunkowe ze stopem 107,5 oraz limitem 109. Jeśli kurs wzrośnie do 109,02, wówczas aktywowane zostanie zlecenie z limitem, natomiast zlecenie stop zostanie tym samym automatycznie anulowane.

Na koniec należy przypomnieć, że na foreksie zawsze funkcjonują 2 kursy: kupna (bid) oraz sprzedaży (ask). Kurs sprzedaży jest zawsze wyższy od kursu kupna o tzw. spread (widełki). Gracz może w danej chwili kupić walutę po kursie sprzedaży lub sprzedać ją po kursie kupna. Przykładowo, jeśli bieżący kurs EUR/USD wynosi 1,2500/1,2504, zlecenie kupna euro zostanie zrealizowane po 1,2504, a zlecenie sprzedaży po kursie 1,2500. Jest to o tyle ważne, że na wykresie prezentowana jest tylko jedna cena, zazwyczaj kupna. Dlatego składając zlecenie kupna należy pamiętać, że faktycznie dokonamy transakcji po cenie wyższej od kursu widocznego na wykresie o kilka pipsów (spread).