Zdecydowano wtedy, że roszczenia banku i konsumenta są niezależne, nie ulegają automatycznie wzajemnej kompensacji w razie unieważnienia umowy (tzw. teoria dwóch kondykcji). Poza tym stwierdzono, że rozpoczęcie biegu przedawnienia roszczeń banku w przypadku nieważnej umowy rozpoczyna się z chwilą, gdy stała się ona definitywnie bezskuteczna (może to być np. stwierdzenie nieważności umowy).

W zakresie obowiązku poinformowania konsumenta przez sąd o skutkach abuzywności SN wskazał, że konsument może skorzystać z ochrony prowadzącej do usunięcia z treści umowy zapisów nieuczciwych, godząc się na konsekwencje, jakie może za sobą pociągnąć np. nieważność umowy. Może nie skorzystać z ochrony, akceptując zaistniały stan rzeczy, przy czym musi wyrazić wolną i świadomą zgodę, poprzedzoną pozyskaniem informacji wskazujących na skutek abuzywności i jego konsekwencji, np. nieważność umowy. Tutaj SN wskazuje, że konsument musi być świadomy niewiążącego charakteru klauzuli umownej i wynikających z tego konsekwencji. SN zaznacza, że strony umowy mogą zmienić klauzulę, eliminując jej nieuczciwy charakter, przy świadomej decyzji konsumenta i znajomości przez niego skutków tego kroku. Decyzję o upadku całej umowy zdaniem SN należy oceniać w oparciu o kryterium narażenia konsumenta na szczególnie niekorzystne konsekwencje (np. postawienie kwoty kredytu w stan natychmiastowej wymagalności i konieczność jej zwrotu do banku). W ocenie SN należy to oceniać na chwilę zaistnienia sporu, a nie zawarcia umowy.

Z naszych informacji wynika, że sądy od maja starają się informować klientów o konsekwencjach unieważnienia, ale w praktyce bywa z tym różnie. Klienci, twierdzący wcześniej, że nie znali ryzyka kursowego, teraz deklarują, że wiedzą, jakie skutki niesie unieważnienie umowy (taka deklaracja konieczna jest do uzyskania takiego orzeczenia sądu). Problemem jest także to, że ostateczne skutki unieważnienia nie są w pełni znane, ponieważ nierozstrzygnięta pozostaje kwestia tego, czy w razie unieważnienia bankom należy się opłata pokrywająca koszt udostępnienia przez nie kapitału (koszty finansowania i operacyjne). MR