Grupa Lotos wraz z partnerami rozpoczęła eksploatację złoża ropy i gazu Utgard. Udało się tego dokonać około trzy miesiące wcześniej iż pierwotnie planowano. Dzięki temu faktyczne wydatki na projekt okazały się o 25 proc. mniejsze od zakładanego budżetu. Złoże zagospodarowano w trybie tzw. szybkiej ścieżki. W efekcie realizacja inwestycji zajęła mniej niż trzy lata od chwili zatwierdzenia planu zagospodarowania złoża, co miało miejsce w styczniu 2017 r.

Złoże Utgard znajduje się w centralnej części Morza Północnego na głębokości 3,7 km. Leży na granicy szelfu norweskiego i brytyjskiego, co czyni je pierwszym złożem transgranicznym zagospodarowanym przez Equinor Energy, firmę będącą operatorem koncesji. Podmiot ten ma w niej 38,44 proc. udziałów. Do zależnego od gdańskiego koncernu Lotosu Norge należy 17,36 proc. udziałów, a pozostałe do Equinor UK Limited (38,44 proc.) i Kufpec Norway AS (6,2 proc.). Szacowane tzw. rezerwy wydobywalne złoża Utgard wynoszą około 40 mln boe (baryłki ekwiwalentu ropy). Na Lotos, zgodnie z posiadanym udziałem, przypada około 6,9 mln boe.

- Dzięki uruchomieniu projektu Utgard umacniamy naszą pozycję w Norwegii. To kolejny, ważny element realizacji naszej strategii w obszarze poszukiwawczo-wydobywczym. Zrealizowany przed czasem i poniżej zakładanego budżetu - stanowi doskonały przykład tego, że warto współpracować z doświadczonym partnerami - mówi Mateusz Bonca, prezes Grupy Lotos. Dodaje, że dzięki wykorzystaniu przy zagospodarowywaniu złoża Utgard istniejącej w pobliżu infrastruktury znajdującej się na złożu Sleipner (Lotos ma w nim 15 proc. udziałów) koncern osiąga dodatkowe synergie operacyjne i biznesowe.

Złoże Utgard odkryto w 1982 r. Jego zagospodarowanie rozważano kilkakrotnie. Dopiero wdrożenie nowych rozwiązań pozwoliło na realizacje inwestycji. Wydobycie odbywa się za pomocą dwóch odwiertów połączonych ze złożem Sleipner rurociągiem podwodnym. Infrastruktura znajduje się po norweskiej stronie granicy, natomiast odwierty znajdują się zarówno po stronie brytyjskiej, jak i norweskiej. Większość zasobów znajduje się po stronie norweskiej, a Utgard jest zdalnie operowany z norweskiego złoża Sleipner.