Wraz z niedawną nowelizacją ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych na każdą spółkę z siedzibą w Polsce, notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych, został nałożony obowiązek przygotowania oraz wdrożenia polityki wynagrodzeń członków zarządu i rady nadzorczej. Polityka ta powinna zostać wdrożona najpóźniej do 30 czerwca 2020 r. Podmioty notowane na NewConnect nie zostały objęte tymi regulacjami.
Ustawa przewiduje bardzo rozbudowaną listę zagadnień, które powinny zostać uwzględnione w polityce wynagrodzeń. Dokument ten obejmować będzie znacznie szerszy wachlarz informacji niż wynikający z Dobrych Praktyk Spółek Notowanych na GPW 2016.
Chciałbym się jednak skupić wyłącznie na kilku wybranych kwestiach, które mogą być istotne dla spółek publicznych przy opracowywaniu albo uaktualnianiu polityki wynagrodzeń.
Banki, domy maklerskie i TFI też
Wiele osób wypowiadających się na temat nowych obowiązków dotyczących polityki wynagrodzeń w spółkach publicznych błędnie wskazuje, że spod uregulowań ustawy zostały całkowicie wyłączone banki, domy maklerskie, towarzystwa funduszy inwestycyjnych oraz zarządzający ASI. Z tym poglądem nie można się zgodzić.
Zgodnie z art. 90c ust. 2 wspomnianej ustawy wobec tych instytucji przepisy znajdują zastosowanie, lecz w ograniczonym zakresie. Przepisów dotyczących polityki wynagrodzeń nie stosuje się jedynie w zakresie, w jakim kwestie te zostały już uregulowane w istniejących aktach prawnych, np. w stosunku do banków w rozporządzeniu ministra rozwoju i finansów w sprawie systemu zarządzania ryzykiem i systemu kontroli wewnętrznej, polityki wynagrodzeń oraz szczegółowego sposobu szacowania kapitału wewnętrznego w bankach (DzU 2017.637).
