Ale o podwyżkach stóp procentowych w 2022 r. już nadmiernie nie mówił, chociaż niektórzy bardziej "jastrzębi" przedstawiciele tego gremium dawali do zrozumienia, że scenariusz pierwszego ruchu zaraz po wygaszeniu QE nie jest wykluczony. Większość, podobnie jak Powell nieco zasłaniała się niepewnością, jaką może nieść ze sobą wariant Omikron. I to dlatego rentowności amerykańskich obligacji nie przerwały spadków rozpoczętych 25 listopada, to zmieniło się dopiero w ostatnich dniach, kiedy zaczęły pojawiać się doniesienia o raczej łagodnym przebiegu choroby, oraz nie tak złych perspektywach dla dostępnych obecnie szczepionek. Niemniej część decydentów na świecie (zwłaszcza w Europie) zaczyna przywracać społeczne restrykcje w obawie o wysoki wskaźnik transmisji dla Omikrona. Czy podobnie będzie w USA? To, że wszyscy są zgodni, co do tego, że nie będzie lockdownów, nie oznacza, że jakieś ograniczenia nie zostaną wprowadzone. Średnia 7-dniowa dla USA ostatnio mocniej poszła w górę, co może zapowiadać nawet ponad 200 tys. zakażeń dziennie w USA za kilka tygodni. To dobry argument dla Powella i FED, aby nadmiernie nie afiszować się z podwyżkami stóp w 2022 r. (przynajmniej na razie). Dobrym testem na ile ten scenariusz jest możliwy w przyszłym tygodniu (FED da komunikat w środę), może być jutrzejsza reakcja rynków na kolejne, rekordowe dane o inflacji CPI w USA za listopad. Zwróćmy uwagę, że bilans dla ostatnich 4 dni dla dolara to jego lekkie osłabienie na głównych relacjach.
Większe pole do zaskoczeń w przyszłym tygodniu może tkwić po stronie Europejskiego Banku Centralnego i Banku Anglii. Norges Bank raczej zadziała szablonowo (kolejna podwyżka stóp, która była planowana), Bank Japonii będzie dalej zanudzał rynki brakiem pomysłów na to, czy coś w ogóle zmienić, a Narodowy Bank Szwajcarii najpewniej będzie próbował przekonywać, że frank jest za drogi, a podwyżka stóp w latach 2022-23 jest wykluczona (choć, czy rynek w to uwierzy?). Dzisiaj frank zbytnio nie traci po przedstawieniu projekcji inflacji CPI, która zapowiada jej wyhamowanie. Wracając do innych - EBC zaczyna sygnalizować, że nie będzie bardziej "gołębi" niż jest, a dyskusja wokół APP może być ciekawa. Z kolei Bank Anglii może zaskoczyć "jastrzębim" komunikatem w najbliższy czwartek, gdyż zaczynają pojawiać się ryzyka dla wtórnego wzrostu CPI (presja płacowa).
EURUSD - wybijemy 1,1370?
Po tym jak próba zejścia poniżej strefy wsparcia 1,1240-60 nie była zbyt udana, mieliśmy bardziej zdecydowane uderzenie popytu. Notowania EURUSD powróciły wczoraj wyraźnie ponad poziom 1,13, co może sygnalizować początek fali wzrostowej, która mogłaby doprowadzić nawet do naruszenia ważnego oporu przy 1,1370? Skąd taki optymizm? Przede wszystkim większe pole do zaskoczenia rynków jest po stronie EBC, niż FED. Decyzja Rezerwy Federalnej na przyszłotygodniowym posiedzeniu jest względnie przewidywalna i większe jest ryzyko po stronie negatywnych zaskoczeń - niewielkie przyspieszenie tempa taperingu, zasłanianie się Omikronem w przypadku prognozowania podwyżek stóp w 2022 r. itd. Tymczasem w gronie EBC trwa właśnie dyskusja o tym, jak ma wyglądać program skupu APP, który zastąpi PEPP wiosną przyszłego roku. Niewykluczone, że może być to pierwszy krok do normalizacji polityki, jeżeli decydenci uznają, że skala APP nie powinna być porównywalna z PEPP.
Wykres dzienny EURUSD