| W nawiązaniu do raportu bieżącego nr 5/2010 z dnia 10 pa¼dziernika 2010 r. oraz nr 7/2010 z dnia 11 pa¼dziernika 2010 r. Zarząd Interbud-Lublin S.A. ("Spółka", "Emitent") informuje, iż w dniu dzisiejszym wpłynął do Spółki z Sądu Rejonowego – Sądu Gospodarczego w Lublinie, XVIII Wydział Gospodarczy do spraw upadłościowych i naprawczych odpis wniosku z dnia 28 września 2010 r. o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku Spółki, złożonego do wymienionego Sądu przez Ireneusza Gazdę prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą GAZIMEX Ireneusz Gazda w Lublinie oraz postanowienie wymienionego Sądu Rejonowego z dnia 8 pa¼dziernika 2010 r. o połączeniu sprawy wniosku Ireneusza Gazdy ze sprawą z wniosku Grzegorza Tarasińskiego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą AMG Biuro Techniczno-Handlowe, o którym Spółka informowała w ww. raporcie bieżącym nr 7/2010. W treści wniosku wnioskodawca przywołał zawarte przez niego z Emitentem dwie umowy na roboty budowlane z dnia 8 grudnia 2009 r. i z dnia 5 marca 2009 r. wskazując w odniesieniu do pierwszej umowy, iż "kwota wymagalnych wierzytelności na dzień 28 września 2010 r. tj. na dzień złożenia wniosku wynosi 5.069.588,44 zł, w tym wierzytelności bezsporne na kwotę 1.207.571,49 zł". W odniesieniu do drugiej umowy wnioskodawca stwierdził, iż "dłużnik do dnia dzisiejszego nie zwrócił [...] kaucji gwarancyjnej w kwocie 8 169,02 zł". Zgodnie z najlepszą wiedzą Emitenta nie ma podstaw do dochodzenia przez GAZIMEX wobec Emitenta kwoty w wysokości rzędu 5 mln zł - wymieniona kwota nie ma bowiem uzasadnienia w faktach ani żadnego oparcia w dokumentach. Nawet przy założeniu skrajnie jednostronnego sposobu interpretacji dokumentów na korzyść firmy GAZIMEX, roszczenia muszą być zredukowane co najmniej kilkakrotnie, co nie zmienia faktu, że według stanowiska Emitenta są to roszczenia nieuzasadnione zarówno w części wskazanej przez wnioskodawcę jako sporne, jak i bezsporne. Na powyższe stanowisko wpływa m.in. fakt, iż część kwoty - opisanej przez wnioskodawcę we wniosku jako bezsporna - została zapłacona podwykonawcom GAZIMEXU na podstawie zleconych przez GAZIMEX przelewów wierzytelności, część została skompensowana z należnościami Emitenta, część zatrzymana na poczet kaucji gwarancyjnej, kaucji dobrego wykonania umowy, a pozostała część rzędu 350 tys. zł została zatrzymana na poczet rozliczeń z podwykonawcami firmy GAZIMEX. Emitent szacuje, iż zadłużenie GAZIMEXU wobec podwykonawców, związane z realizacją kontraktu w Stalowej Woli, za które zgodnie z art. 647(1) § 5 kodeksu cywilnego Emitent odpowiada solidarnie z dłużnikiem, wynosi około 1 mln zł. Z punktu widzenia prawa czyni to z GAZIMEXU regresowego dłużnika Emitenta, w przypadku wystąpienia podwykonawców z roszczeniami do Emitenta. Informacje odzwierciedlające specyfikę opisywanej sytuacji zostały przedstawione przez Emitenta w raporcie bieżącym nr 5/2010 z dnia 10 pa¼dziernika 2010 r. Emitent podtrzymuje przedstawione tam stwierdzenia i opinię, iż w jego ocenie wybór momentu złożenia wniosku, który został powiązany z debiutem Spółki na GPW świadczy o tym, iż jest to jedynie próba wywarcia na Spółkę presji , której celem jest osiągnięcie nieuzasadnionych korzyści ekonomicznych i wycofania się z przysługujących Spółce wobec wnioskodawcy roszczeń, a nie uzasadniona przesłanka do wszczęcia procedury zmierzającej do ogłoszenia upadłości Spółki. W opinii Zarządu Spółki roszczenia wnioskodawcy są całkowicie bezzasadne i w niczym nie mogą naruszyć stabilnej kondycji finansowej Spółki. Szczegółowa podstawa prawna: § 5 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych [...] | |
