| Zarząd i Rada nadzorcza ÈEZ dziś zatwierdziły zmienione porozumienie z Komisją Europejską, które oznacza zasadniczy krok w kierunku ukończenia postępowania wobec prowadzonego przez Komisję Europejską od 2009 roku przeciwko spółce ÈEZ. ÈEZ już w czerwcu ubiegłego roku zaoferował KE, że ukończy postępowanie w ten sposób, to znaczy konkretnie przez zobowiązanie się do sprzedania którejś z elektrowni Poèerady, Chvaletice, Dìtmarovice lub wspólnie elektrowni Tisová i Mìlník 3. We wszystkich przypadkach chodzi o elektrownie, gdzie ÈEZ nie planuje zasadniczej modernizacji, ale stopniowe obniżanie produkcji w zależności od osiągania końca żywotności technicznej poszczególnych urządzeń. Zmienione porozumienie już nie obejmuje elektrowni Dìtmarovice. Porozumienie to wejdzie w życie po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską. ÈEZ niezwłocznie w czerwcu ubiegłego roku rozpoczął proces sprzedaży tych elektrowni i otrzymał oferty kupienia elektrowni Poèerady, Chvaletice i Dìtmarovice. Jednocześnie Komisja Europejska przeprowadziła tzw. "market test“, czyli publiczne badanie opinii o warunkach proponowanego porozumienia. Wyniki market testu potwierdziły dopuszczalność tego porozumienia dla uczestników rynku. W ostatnich miesiącach przebiegały jednak dyskusje ÈEZ i Komisji Europejskiej, które zakończyły się porozumieniem o ograniczeniu zobowiązania sprzedaży tylko na elektrownie Poèerady, Chvaletice lub Tisova i Mìlník 3 (tzn., że elektrownia Dìtmarovice została wyłączona z grupy elektrowni, sprzedaż których jest warunkiem ukończenia postępowania). Głównym powodem wyłączenia Dìtmarovic jest zapewnienie pełnej porównywalności między poszczególnymi wariantami zobowiązań, przede wszystkim z punktu widzenia paliwa – węgla brunatnego. Ze względu na jakość uzyskanych ofert zakupu elektrowni i ze względu na stopień zaawansowania pertraktacji spółki ÈEZ ze spółką Czech Coal o długoterminowych dostawach węgla dla elektrowni Poèerady, ÈEZ uważa za najbardziej prawdopodobne to, że spełni warunki porozumienia z Komisją Europejską sprzedając elektrownię Chvaletice. W przypadku elektrowni Dìtmarovice ÈEZ rozważa sprzedaż na podstawie otrzymanych ofert również w sytuacji, kiedy taka transakcja nie będzie miała związku z ukończeniem postępowania Komisji Europejskiej. Ukończenie postępowania na podstawie porozumienia jest w zakresie europejskiego prawa o konkurencji normalną praktyką. Komisja w takim przypadku przyjmie zobowiązania zaproponowane przez podmiot będący przedmiotem postępowania i ukończy całe postępowanie bez dalszego dochodzenia i ustalania, czy spółka dopuściła się czegoś niezgodnego z prawem. Z punktu widzenia Komisji porozumienie zapewnia dostateczne wzmocnienie konkurencji na rynku tak, że nie trzeba dalej kontynuować dochodzenia. Wszystkie postępowania w zakresie prawa o konkurencji wszczęte przez Komisję w ciągu ostatnich 10 lat, które dotyczyły spółek energetycznych (np. RWE, E.ON, Gaz de France lub ENI), zostały wcześniej czy pó¼niej ukończone tą formą. Porozumienie nie oznacza, że spółki naruszyły prawo o konkurencji. Spółki zazwyczaj wybierają to rozwiązanie wtedy, kiedy zobowiązania, które Komisja akceptuje jako dostateczne, nie są sprzeczne z długoterminową strategią firmy i nie prowadzą do naruszenia jej interesów ekonomicznych, a przy tym zapobiegają dalszemu kosztownemu procesowi, który mógłby się ciągnąć latami. Rozwój dochodzenia Komisja przeprowadziła w listopadzie 2009 roku bez uprzedzenia kontrolę w spółce ÈEZ, a.s. i jej spółce córce Severoèeské doly, a.s. W ówczesnym stanowisku Komisja podała, że domniemane postępowanie niezgodne z prawem o konkurencji mogło mieć na celu wyeliminowanie istniejących lub potencjalnych konkurentów z rynku hurtowego energii elektrycznej, oraz podniesienie cen na rynku hurtowym energii elektrycznej w RC. ÈEZ obalił wszystkie zasadnicze zarzuty Komisji przedkładając szereg dowodów. Komisja następnie postanowiła dalej prowadzić dochodzenie w ramach postępowania, które wszczęła w lipcu 2011 roku, tylko w zakresie rzekomego blokowania mocy przesyłowej w wę¼le Vý¹kov projektem budowy elektrowni parogazowej Poèerady, z powodu której rzekomo nie miał dostać do dyspozycji potrzebnej mocy przesyłowej projekt budowy elektrowni węglowej spółki Mostecká uhelná. Podejrzenie jest z punktu widzenia ÈEZ nieuzasadnione, ponieważ w zakresie rezerwacji mocy przesyłowych postępował zawsze zgodnie z obowiązującymi przepisami a kwestionowany przez Komisję projekt został regularnie zatwierdzony jako korzystny ekonomicznie i ważny strategicznie, a dziś jest już prawie dokończony. Warunki porozumienia i dalsze postępowanie spółki ÈEZ Warunki porozumienia zadowalają obie strony. Sprzedaż niektórych elektrowni jest zgodna ze strategią ÈEZ polegającą na eksploatowaniu w przyszłości tylko zmodernizowanych elektrowni węglowych i jednocześnie, z punktu widzenia Komisji Europejskiej, chodzi o pożądane wzmocnienie konkurencji na rynku. We wcześniej przyjętej strategii rozwoju swojego portfela środków produkcji ÈEZ postanowił zasadniczo inwestować w RC tylko w modernizację elektrowni w zagłębiach węglowych, dla których ÈEZ ma zapewniony węgiel z własnych ¼ródeł, zatem bez ryzyka sporów komercyjnych o dostawy węgla. Chodzi o elektrownie Ledvice, Tu¹imice i Prunéøov, w które ÈEZ inwestuje tak, aby spełniły wszelkie normy ekologiczne (aby zasadniczo wzrosła ich sprawność energetyczna i obniżyły się emisje CO2 w porównaniu z obecnym stanem) i aby była możliwa ich eksploatacja przez następne dziesiątki lat. Pozostałe elektrownie węglowe ÈEZ eksploatuje zgodnie ze wszystkimi normami legislatywnymi, ale w ich przypadku nie planuje inwestowania porównywalnych środków, które przyniosłyby zasadnicze zmiany ich parametrów technologicznych lub żywotności. ÈEZ planował stopniowe zmniejszanie produkcji tych elektrowni w zależności od dostępności węgla, wielkości inwestycji niezbędnych do spełnienia w przyszłości ograniczeń emisyjnych, aktualnej sytuacji na rynku i alternatywnych możliwości zapewnienia dostaw ciepła tam, gdzie elektrownie ÈEZ są podłączone do systemów centralnego zaopatrzenia w ciepło. Elektrownie w tej grupie mają w portfelu ÈEZ z powyższych powodów ograniczoną wartość strategiczną. Dla pozostałych uczestników rynku elektrownie te mogą jednak mieć dużo większe znaczenie – chodzi przecież o należycie utrzymywane obiekty, które przeważnie są w stanie funkcjonować następnych 10-15 lat, i które znajdują się w atrakcyjnych lokalizacjach z wszelką infrastrukturą potrzebną do eksploatowania elektrowni na węgiel, ewentualnie na inne paliwo (gaz, biomasa). Chodzi zatem o aktywa, które umożliwią uczestnikom rynku natychmiastowe (tzn. bez czasochłonnego procesu planowania, zatwierdzania i budowy nowej elektrowni) uzyskanie pozycji w produkcji energii elektrycznej, i jednocześnie przynoszą różne możliwości rozwoju danych lokalizacji w przyszłości. | |
