Dzięki niemu nasza pozycja zostanie zamknięta z akceptowalną stratą, jeżeli notowania zmienią się w niepożądanym kierunku. Powstaje jednak pytanie, jak kontrolować swoją pozycję, gdy zaczyna ona przynosić zyski. Nie ma większego sensu utrzymywanie przez cały czas początkowej linii obrony, gdyż znajduje się ona coraz dalej od aktualnego kursu. W takich przypadkach należy zastosować mechanizm stopa kroczącego, czyli ową linię stopniowo przesuwać zgodnie z ruchem kursu. Jak to robić?
Jednym z najpopularniejszych podejść jest metoda procentowa. Polega ona tym, że inwestor odgórnie ustala procentową odległość stop loss od aktualnego kursu zamknięcia i aktualizuje jego położenie wraz z korzystną zmianą ceny. Stop jest w tym przypadku funkcją niemalejącą – gdy notowania wejdą w fazę korekty, nie możemy go obniżać, tylko pozostawiamy na ostatnim maksymalnym poziomie.
Aby lepiej zrozumieć tę koncepcję, posłużmy się przykładem. Załóżmy, że posiadamy akcje spółki ABC. Wczorajszy kurs zamknięcia wyniósł 50 zł, a nasz stop loss wynosi 10 proc. W tym przypadku linię obrony ustawimy dziś na poziomie 45 zł. Gdy kurs wzrośnie do 60 zł, przesuniemy stopa do 54 zł, a gdy spadnie na kolejnej sesji do 58 zł – pozostawimy zlecenie obronne na poziomie 54 zł. W ten sposób otrzymujemy ruchomą linię obrony, która działa zgodnie z zasadą: pozwól zyskom rosnąć i ucinaj straty.
Innym popularnym podejściem jest stop kroczący bazujący na wskaźniku zmienności ATR. Oblicza się go w następujący sposób: od aktualnego maksimum trendu (w cenach maksymalnych bądź zamknięcia) odejmuje się krotność ATR dla przyjętej liczby sesji. Jego poziom aktualizuje się na początku każdej sesji, oczywiście z założeniem, że stop jest funkcją niemalejącą (gdy obliczenia nakazują obniżenie stopa, bo doszło do korekty, zostawiamy linię obrony na ostatnim maksymalnym poziomie).
Welles Wilder, twórca wskaźnika zmienności, sugerował, by stosować trzykrotność ATR. Liczba sesji uwzględniana przy jego obliczeniu powinna natomiast zależeć od indywidualnych preferencji inwestora i średniego czasu utrzymywania otwartej pozycji. PZ
