Czy patrząc na ten uroczy pod pewnym względem, niewielki samochód, odgadlibyście, iż był on uznawany za luksusową (sic!) wersję pierwszego Fiata 500?! Ma się ochotę parsknąć śmiechem, prawda? Nie sposób jednak nam, współczesnym, gdy nawet małe auta są naszpikowane technologiami, spojrzeć na to z należytym dystansem.
Zacznijmy jednak od początku. Czyli od rowerów, bo jak w wielu innych przypadkach to one były pierwszym produktem tej marki. Ściśle mówiąc, przedsiębiorstwa Bianchi, założonego przez Edoardo Bianchiego i istniejącego w Mediolanie od 1885 roku. Na samochody przestawili się już pod koniec XIX wieku, jednak firma Autobianchi zrodziła się w 1955 roku przy wsparciu dwóch innych włoskich gigantów branży: Fiata i Pirellego. Pierwszy wóz pod tą marką zadebiutował dwa lata później.
Autobianchi Bianchina jest uważany za luksusową wersję Fiata 500 o liniach limuzyny. Małej limuzyny.
Oczywiście graczem dominującym był tu od początku Fiat, który uczestniczył w całym projekcie przede wszystkim po to, by poszerzyć swoją monopolistyczną pozycję na rynku włoskim. To fiatowskie zespoły napędowe i części trafiały do samochodów Autobianchi. Czasem nawet wcześniej niż do samych fiatów, ponieważ koncern Gianni Agnellego często testował nowe rozwiązania dla siebie na pojazdach kooperującej z nim marki. Nowa koncepcja napędu na przednie koła wypróbowywana była w modelu Autobianchi A500, z kolei Autobianchi A112 był poligonem doświadczalnym przed uruchomieniem produkcji Fiata 127.
Wpływy Fiata rosły, w końcu w 1967 roku przejął on całkowicie bratnią markę, która w latach 80. została ostatecznie podporządkowana innej firmie koncernu – Lancii. Nastąpiło stopniowe wygaszanie, Autobianchi sprzedawano we Włoszech do 1996 roku, ale już na innych rynkach te same modele były znane jako Lancia; z czasem także w ojczyźnie pozostała tylko ta ostatnia.
