Wybór formy leasingu zależy od woli stron, które powinny brać przede wszystkim pod uwagę to, która z nich chce dokonywać odpisów amortyzacyjnych. W leasingu operacyjnym będzie to leasingodawca (finansujący), a w leasingu finansowym leasingobiorca (korzystający). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) przewidują pewne różnice w konsekwencjach podatkowych w przypadku, gdy przedmiotem umowy jest sprzęt komputerowy (środki trwałe - komputery, serwery, monitory, drukarki, skanery itd.) oraz oprogramowanie komputerowe (wartość niematerialna i prawna).
Krótki okres amortyzacji
W związku z relatywnie krótkim okresem amortyzacji podatkowej, dla korzystających szczególnie atrakcyjną formą staje się leasing finansowy, gdyż odpisanie w koszty wartości przedmiotu leasingu następuje stosunkowo szybko (w odniesieniu do sprzętu komputerowego nawet w ciągu 20 miesięcy - przy zastosowaniu przyspieszonej stawki amortyzacyjnej). Biorąc pod uwagę, że okres umowy leasingu zwykle jest uzależniony od możliwości dokonywania spłat okresowych przez korzystającego, bardzo często możliwy okres amortyzacji będzie znacznie krótszy niż okres trwania umowy. Wówczas uprawnienie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest dużą korzyścią dla podmiotu dokonującego tych odpisów, zwłaszcza gdy jego działalność jest wysoko dochodowa.
Jedna umowa
W związku z tym, że przepisy podatkowe dotyczące leasingu przewidują odrębne zasady dla środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych powinna być określona odrębnie. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby były one określone w jednej umowie (dokumencie).