Wczorajszy spadek indeksu potwierdził istnienie oporu na poziomie ok. 17 050 pkt. Z drugiej jednak strony obecne wartości rynku nadal dają szanse na kolejne próby przełamania powyższej bariery podażowej. W przypadku dalszego osłabienia potencjału wzrostowego jednym z poziomów wsparcia może w najbliższym czasie okazać się przebita ok. 11.06.1999 r. górna granica kanału wzrostowego, w jakim WIG poruszał się od kwietnia br., a która znajduje się obecnie na wysokości ok. 16 700 pkt. Warto też zwrócić uwagę, iż nieco niżej, w obrębie wspomnianego kanału, znajduje się wsparcie, jakie tworzy linia trendu wzrostowego z października ub.r., która ma istotne znacznie dla kształtowania się koniunktury. W wariancie zakładającym pokonanie tegorocznego maksimum, kolejnym rejonem zwiększonej presji podaży może okazać się szczyt korekcyjnej fali, utworzony w lipcu 1998 r. na poziomie ok. 17 800 pkt. Zachowanie wskaźników technicznych, na których zostały wyhamowane krótkoterminowe trendy wzrostowe potwierdza niepewną sytuację rynku.
JAROSŁAW NOBIK
BM PBK SA
