Korekta spadkowa na rynku akcji nie powinna być głęboka

Wtor­ko­wa se­sja, po­mi­mo wi­docz­ne­go wy­ku­pie­nia i ostrze­gaw­czych sy­gna­łów z po­nie­dział­ku (czar­ne świe­ce na wy­kre­sach dzien­nych WI­G20 i WIG), roz­po­czę­ła się od ata­ku po­py­tu.

Przed go­dzi­ną 10 in­deks du­żych przed­się­biorstw prze­te­sto­wał po­ziom 2109,37 pkt, ro­snąc o 1,6 proc. In­deks sze­ro­kie­go ryn­ku wzrósł na­to­miast o 1,2 proc., do 34474,06 pkt.

Hu­mo­ry in­we­sto­rom po­pra­wia­ła nie­uda­na ko­rek­ta dzień wcze­śniej na Wall Stre­et, ro­sną­ce ra­no eu­ro­pej­skie gieł­dy, po­zy­tyw­nie in­ter­pre­to­wa­ne in­for­ma­cje z za­gra­nicz­nych spół­ek oraz wy­wo­łu­ją­cy emo­cje wy­nik Ban­ku Mil­len­nium (w II kwar­ta­le zysk net­to się­gnął 9 mln zł, ocze­ki­wa­no stra­ty na po­zio­mie 1 mln zł).

Ten po­ran­ny wy­skok był jed­nak wszyst­kim, na co stać by­ło po­pyt. W ko­lej­nych go­dzi­nach sy­tu­acja na GPW sys­te­ma­tycz­nie się po­gar­sza­ła, co szło w pa­rze z po­stę­pu­ją­cą re­ali­za­cją zy­sków na eu­ro­pej­skich par­kie­tach.

Osta­tecz­ny cios za­dał, opu­bli­ko­wa­ny o go­dzi­nie 16, in­deks za­ufa­nia ame­ry­kań­skich kon­su­men­tów. Spadł on w lip­cu do 46,6 pkt z 49,3 pkt, pod­czas gdy ocze­ki­wa­no je­go wzro­stu do 50 pkt.

In­deks WI­G20 za­koń­czył wtor­ko­wą se­sję na po­zio­mie 2033,95 pkt, tra­cąc 2 proc. WIG stra­cił 1,2 proc., koń­cząc dzień na po­zio­mie 33632,25 pkt. Tym sa­mym GPW „ofi­cjal­nie” roz­po­czę­ła ko­rek­tę sil­nych zwy­żek z ostat­nich dwóch ty­go­dni. Ra­czej nie bę­dzie ona głę­bo­ka. Zde­cy­do­wa­na po­pra­wa kli­ma­tu in­we­sty­cyj­ne­go, ja­ka ostat­nio mia­ła miej­sce, jak rów­nież brak więk­szych za­gro­żeń dla zwy­żek spra­wia, że niż­sze po­zio­my po­win­ny być wy­ko­rzy­sty­wa­ne do za­ku­pów ak­cji.

Szcze­gól­nie że ko­lej­ka po­ten­cjal­nie za­in­te­re­so­wa­nych jest wy­star­cza­ją­co dłu­ga. Na pierw­szym miej­scu są to ro­dzi­me fun­du­sze in­we­sty­cyj­ne i eme­ry­tal­ne, któ­re prze­spa­ły zi­mo­wą zmia­nę tren­du na gieł­dzie i te­raz mu­szą „go­nić po­ciąg”. Pol­skim ryn­kiem mo­gą rów­nież in­te­re­so­wać się fun­du­sze za­gra­nicz­ne. Po­ja­wia się co­raz wię­cej in­for­ma­cji, a apre­cja­cja zło­te­go czę­ścio­wo mo­że je po­twier­dzać, że „za­gra­ni­ca” przy­po­mnia­ła so­bie o Pol­sce.

Ma­jąc na uwa­dze po­wyż­sze po­zy­tyw­ne czyn­ni­ki, wy­da­je się ra­cjo­nal­ne ocze­ki­wa­nie te­stu 2200–2300 pkt przez in­deks WI­G20 jesz­cze w wa­ka­cje (36000–37700 pkt w przy­pad­ku WIG). Na re­ali­za­cję te­go sce­na­riu­sza wska­zu­je rów­nież po­do­bień­stwo obec­ne­go za­cho­wa­nia GPW z tym z lat 2001–2002, gdy koń­czy­ła się po­przed­nia bes­sa i roz­po­czy­na­ła się no­wa hos­sa.

Za­rów­no wte­dy, jak i te­raz pierw­sza fa­la zwy­żek po zmia­nie tren­du by­ła dy­na­micz­na i nie mia­ła uza­sad­nie­nia fun­da­men­tal­ne­go. W obu przy­pad­kach za­koń­czy­ła się ona mie­sięcz­ną ko­rek­tą. Wte­dy był to prze­łom li­sto­pa­da i grud­nia 2001, te­raz czerw­ca i lip­ca br. Ich za­sięg też był po­dob­ny.Wzrost no­to­wań, ja­ki na­stą­pił po za­koń­cze­niu tam­tej ko­rek­ty, wy­win­do­wał in­deks WI­G20 o 30 proc. Obec­nie in­deks prze­był już dwie trze­cie te­go dy­stan­su.