GPW wyraźnie droższa niż europejscy liderzy

Ministerstwo Finansów w ramach Strategii Rozwoju Rynku Kapitałowego pochyliło się nad kwestią kosztów na polskim rynku kapitałowy. Wnioski nie są zbyt optymistyczne m.in. dla warszawskiej giełdzie.

Resort finansów przeanalizował koszty związane z funduszami inwestycyjnymi, biurami i domami maklerskimi, infrastrukturą rynkową, a także pośrednie koszty rynkowe dla inwestorów czyli spready. - Koszty na polskim rynku kapitałowym są generalnie wyższe niż na rynkach rozwiniętych w każdym badanym segmencie. Różnica nigdzie jednak obecnie nie jest tak znacząca, żeby uznać koszty za główną barierę rozwoju rynku kapitałowego w Polsce – czytamy w raporcie.

Najmniejsze różnice dostrzec można w kosztach brokerów dla inwestorów indywidualnych oraz w kosztach infrastruktury. -Jedynym wyjątkiem są koszty tradingu rozpatrywane same w sobie, które są dwukrotnie wyższe od mediany analizowanych rynków europejskich – wskazują autorzy dokumentu i dodają. - Pod względem kosztów samego tradingu polska giełda odbiega istotnie in minus od innych giełd uwzględnionych w analizie – jest dwa razy droższa od mediany dla badanych rynków. Jest to jednak rekompensowane przez niższe koszty post-tradingu – czytamy.

Analiza łącznych kosztów giełdowych i post – transakcyjnych wskazuje jednak, że polski rynek jest zdecydowanie tańszy od małych giełd regionalnych, reprezentowanych w badaniu przez Pragę, Zagrzeb i Bukareszt. Wskaźnik kosztowości który jest ilorazem rocznych przychodów giełdy z obrotu akcjami i obrotami w ciągu roku, dla GPW wynosi 3,91 pkt bazowych. Tymczasem w Bukareszcie wynosi on prawie 17 pkt. Gorzej wypadamy jeśli porównujemy się do większych rynków. Okazuje się, że polskiemu rynkowi bardzo daleko do kosztowych liderów, jakimi są Euronext i Borsa Istanbul, które są prawie cztery razy tańsze niż rodzimy rynek.

Prawdziwym problemem są natomiast koszty pośrednie. Tutaj kłania się kłopot stosunkowo niskiej płynności, która znajduje odzwierciedlenie również w spreadach rynkowych. - Ich wpływ na wyniki inwestycyjne, zwłaszcza na spółkach spoza WIG20 jest kilkukrotnie większy niż wpływ prowizji brokerskich. Wysokie koszty pośrednie wynikają w znacznej mierze z niewielkich rozmiarów polskich spółek publicznych. W Europie można wskazać rynki o bardzo niskim spreadzie na poziomie 0,1-0,2 proc. jak też takie, gdzie spread osiąga wartości czyniące handel akcjami niemal nieopłacalnym. Mediana europejska to 0,6 proc. czyli ponad dwa razy mniej niż wartość odnotowana w Polsce. Medianowy spread na WIG na poziomie 1,3 proc. należy uznać jako względnie wysoki, istotnie odbiegający od rynków, z którymi polski chciałby konkurować – czytamy w raporcie.

W mniejszy stopniu dostało się także brokerom i funduszom inwestycyjnym. - O ile sektor polskich firm inwestycyjnych pozostaje w relatywnej równowadze, tzn. pobierane przez nie opłaty nie wydają się barierą dla rozwoju polskiego rynku kapitałowego a wysokość prowizji od transakcji nie jest kluczowym elementem konkurencji między nimi, to wypadają one relatywnie drogo na tle globalnych konkurentów. Rosnąca popularność tych ostatnich, wynikająca nie tylko z poziomu opłat, ale często także atrakcyjności usługi (np. łatwa w obsłudze i atrakcyjna wizualnie aplikacja), może w najbliższej przyszłości skutkować znacznymi trudnościami dla polskich domów maklerskich, jeżeli chodzi o utrzymanie się na rynku – zwracają uwagę autorzy raportu. Podkreślają oni także, że w obszarze funduszy inwestycyjnych, mimo obniżek opłat nadal też jest sporo do zrobienia. - Polski rynek mieści się w granicach europejskiej normy, choć nie jest na pewno kosztowym liderem – fundusze akcyjne i mieszane ciągle są średnio o jedną trzecią droższe niż w krajach UE-15 – wskazuje raport MF.