Polska waluta notowana jest następująco: 4,2217 PLN za euro, 3,4228 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5957 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8016 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,27% w przypadku obligacji 10-letnich.
Początek tygodnia handlu na rynku FX przyniósł lekkie podbicie notowań eurodolara po tym jak rynek obiegła informacja o trwających dyskusjach dot. potencjalnej ścieżki podwyżek stóp procentowych w EBC, po wyjściu z QE. Lokalnie otrzymaliśmy dane dot. produkcji przemysłowej za luty, które okazały się być nieznacznie słabsze od rynkowych szacunków (odczyt 7,4% r/r vs 8,1% r/r). Wskazanie to wpisuje się w ostatnią zmianę rynkowych oczekiwań odnośnie RPP po tym jak również inflacja wypadła niżej od konsensu. W chwili obecnej duża część rynku nie spodziewa się jakiekolwiek zmiany stóp do końca 2019r. Co prawda pojawiają się głosy wskazuje na możliwe podbicie CPI (Osiatyński) jednak w chwili obecnej są one w mniejszości. PLN pozostaje relatywnie słaby m.in. z uwagi na zbliżające się posiedzenie FED, które posiada potencjał dla podbicia wyceny amerykańskiej waluty. Lokalnie natomiast trudno mówić o mocniejszych czynnikach wspierających – aktualny stan makro jest już zdyskontowany, a prognozy zakładają raczej lekkie schłodzenie/stabilizację.
W trakcie dzisiejszej sesji brak jest istotniejszych publikacji makroekonomicznych z rynku krajowego. GUS poda jedynie dane dot. cen produktów rolnych w marcu. Globalny kalendarz makro zawiera m.in. spotkanie G20, PPI z Niemiec czy pakiet danych inflacyjnych z UK. Szczególnie ostatnie dane mogą wpłynąć na rynek po tym jak wczoraj udało się określi tzw. okres przejściowy dla Brexit'u, co wsparło notowania GBP.
Z rynkowego punktu widzenia notowania EUR/PLN dotarły do oporu w rejonie 4,2200 PLN, co lokalnie powinno ograniczyć dynamikę ruchu wzrostowego. Na USD/PLN obserwujemy kolejne wygenerowanie górnego cienia powyżej 3,42 PLN, co również sugeruje analogiczny scenariusz. GBP/PLN przetestował 4,80 PLN.
Konrad Ryczko
